Lenovo Ideapad U150

…สวัสดีครับ ห่างหายไปพอสมควรกับบทความในหมวดของการรีวิวโน๊ตบุ๊ก ซึ่งทุกวันนี้ ผมเองก็รู้สึกว่า ตลาดโน๊ตบุ๊กในปัจจุบันนั้น เกิดมีเทรนด์ใหม่ของโน๊ตบุ๊กในกลุ่มหนึ่งขึ้นมานั้นก็คือ กลุ่มที่เป็น Ultra Portable ที่มีขนาดใกล้เคียงกับ Netbook ซึ่งมักจะมีราคาที่ไม่แพงมากนัก ใช้ซีพียู Pentium Mobile รุ่นใหม่ที่มีโครงสร้างเช่นเดียวกับรุ่น Core 2 แต่ไม่มี Optical drive และวันนี้ผมเองก็มาพร้อมกับโน๊ตบุ๊กใหม่ในกลุ่มที่ว่านี้ จากทางเลอโนโว ซึ่งเป็นรุ่น Ideapad U150 นั้นเองครับ

….ถ้าให้พูดกันตรงๆก็คือ โน๊ตบุ๊กในกลุ่มนี้ เสป็ค ก็คล้ายๆว่าจะลอกกันมาครับ คือมีพอร์ตเชื่อมต่อสมัยใหม่อย่าง HDMI หรือ eSATA มาให้ครบครัน แต่ไม่มีออฟติคอลไดร์ฟ แบตเตอร์รี่ก็มีความจุที่ค่อนข้างจะใหญ่โตสักนิด และก็มีขนาดจอ 11.6 สำหรับใน U150 นั้นรองรับถึงความละเอียดระดับ HD 720P กันเลยทีเดียว

…ความโดดเด่นของ U150 นั้นอยู่ที่ซีพียูที่เลือกใช้เป็น Pentium Dual Core ผิดกับหลายๆรุ่นในกลุ่มนี้ที่เรามักจะเห็นเป็นซีพียูซิงเกิลคอร์ อย่างเช่น Toshiba T110 ที่จะเป็น Pentium เวอร์ขั่น Single core หรือตระกูล Aspire Timeline ของเอเซอร์ ที่มักจะมาเป็น Core 2 Solo แบบซิงเกิลคอร์นั้นเองครับ 

ใใใแต่สิ่งที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่งของ U150 นั้นก็คือ การ์ดไวเรส ที่ปกติแล้ว โน๊ตบุ๊กที่ไม่ได้รับตรา Centrino นั้นจะใช้เป็นการ์ดไวเรสของ Atheros หรือ Broadcom แต่ใน U150 นั้นเป็นไวเรสจาก Intel WiFi Link 5100 ซึ่งจากประสบการณ์ตรงส่วนใหญ่ จับโน๊ตบุ๊กมาหลายเครื่อง ก็จะพบว่าไวเรสการ์ดของอินเทลนั้น มีความสามารถในการค้นหาสัญญาณ ดีกว่าสองแบรนด์ที่กล่าวมาข้างต้นครับ

ดีไซน์ของตัวเครื่องโดยรวมนั้นเป็นไปตามแบบฉบับของเลอโนโวในศักราชใหม่ครับ คือจากการฟังเสียงของผู้ใช้เกี่ยวกับปัญหาเครื่องผิวแบบ Glossy  และแน่นอนครับ สำหรับ U150 ก็เช่นกัน พื้นผิวและลวดลาย เป็นไปในแนวทางเดียวกับตระกูล Y Series คือเป็นสีดำด้าน มีลายเล็กน้อย พร้อมโลโก้ Lenovo สีเงิน แต่ในรุ่นนี้ ไม่มีขอบส้มนะครับ

ความบางสำหรับโน๊ตบุ๊กเครื่องนี้ก็ถือได้ว่าค่อนข้างบางครับ แต่จะมีจุดหนึ่งที่ผมต้องชี้แจงในตอนกลางๆของบทความว่างมันไม่ได้บางและเพรียว อย่างที่คิด

อีกมุมหนึ่งเมื่อแง้มฝาดู

เมื่อกางฝาโน๊ตบุ๊กออกมา ภายในนั้นก็มีการใช้โทนสีไปในโทนสีอ่อน

เลย์เอาท์ของคีย์บอร์ดก็เป็นไปในแนวทางที่ดูแล้วสบายๆ จุดที่น่าจะติก็คงจะมีอยู่จุดเดียวครับคือปุ่ม fn ถ้าใครที่เคยชินกับการใช้งานคีย์บอร์ดของเดสก์ทอพ ก็จะไม่คุ้นกับการที่เอาปุ่ม fn มาแทนที่ปุ่ม CTRL นั้นเองครับ

ทัชแพดเป็นแบบ Multi Touch ใช้งานร่วมกับ Windows 7 ได้ แต่สิ่งที่ผมเกลียดที่สุดในโน๊ตบุ๊กสมัยนี้ ก็คือทัชแพดแบบ Multi Touch นั้นแหละครับ เพราะผมเองยังมีความรู้สึกว่าทัชแพดประเภทนี้ ยังไม่สามารถให้ความแม่นยำได้เท่าที่ควร ผิดกับ Mutli Touch ต้นตำหรับอย่าง Mac book ที่เจ้านั้นทำออกมาแล้ว เรียกได้เลยว่า เอามาใช้งานได้จริงๆครับ

ปุ่มบริเวณของคอนโซลก็มีมาให้แต่ปุ่มเบสิกๆอย่างเช่นปุ่ม Mute หรือ Recovery และเพาเวอร์ รวมไปถึงไฟแสดงผลปุ่ม num lock / capslock/ scroll lock

สิ่งหนึ่งที่ผมอยากบอกคุณผู้อ่านก็คือระนาบของโน๊ตบุ๊กรุ่นนี้นั้น ออกแบบมาค่อนข้างลาดลงไปหาผู้ใช้ สืบเนื่องมาจากแบตเตอร์รี่ขนาดใหญ่ที่บรรจุอยู่บริเวณใต้ท้องเครื่องนั้นเองครับ ส่วนบานพับน้นก็ยังคงเป็นในรูปแบบของตัว L ซึ่งสามารถกางออกได้ในระดับหนึ่งครับ

ถ้าสังเกตดีดีก็จะเห็นลายฝังบริเวณ Handrest ครับ

พอร์ตด้านซ้ายมือ มีพอร์ต VGA HDMI และ eSATA combo ที่จะมี USB ใช้ร่วมกันอีกพอร์ตหนึ่ง

ส่วนพอร์ตด้านขวามือ มี USB มาให้ทั้งหมดสองพอร์ต พอร์ตสำหรับ GBe Lan และ Audio In/Out นอกจากนี้ก็ยังคงมีสวิชสำหรับเปิดปิดระบบไร้สายของเครื่องอีกด้วย