ENSony Vaio Z Series VGN-Z17GN No Compromise
| Share | Tweet |
Part 3. Thermal Control Test.
สำหรับในพาร์ตนี้ สืบเนื่องจากไวโอ้มีคัสตอมฟังขั่นที่สามารถปรับ Thermal Strategy ได้ เราจึงขอลองทำการทดสอบ Thermal Strategy นะครับ
สำหรับ Thermal Strategy ของไวโอ้นั้น เมื่อทำการกดปุ่ม hot key แล้ว จะมีทั้งหมดสามโหมดด้วยกันครับ คือ
1.) Performance พัดลมจะทำงานสุดแรง เมื่อฟูลโหลด และซีพียู จะวิ่งขึ้นไปแตะที่ความเร็ว 2.5ghz ได้ง่ายกว่า(จากที่สังเกตุจากขณะที่นั่งเล่นเน็ทอยู่)
2.) Balanced คล้ายๆ Performance ครับ แต่ซีพียูจะไม่ค่อยไปแตะที่ 2.5ghz บ่อยนัก
3.) Silent ซีพียูจะวิ่งอยู่ที่ ตัวคูณ 6 คือ 1.5ghz อยู่ตลอดครับ และจะไม่ยอมวิ่งขึ้นไปที่ 2.5GHZ แม้จะมีโหลดเต็มทั้งสองคอร์แล้วก็ตาม
เราจะทำการทดสอบในโหมด Silent และ Performance เท่านั้นนะครับ โดยทดสอบด้วย Orthos ดูความร้อนของมัน (ในส่วนของ Balance การทดสอบถ้าออกมาก็จะเป็นไปในแนวทางเดียวกับ Performance จึงขอข้ามครับ)
Silent Mode
หลังจากรัน Orthos เป็นเวลา 5 นาที ไม่พบเลยครับว่าซีพียูจะไปวิ่งที่ 2.5ghz และ Voltage ที่จ่ายให้ซีพียู ก็วิ่งขึ้นๆลงๆ ส่งผลให้กราฟเป็นดังรูปครับ
คราวนี้จะเห็นได้ชัดเจนครับ ว่ากราฟทะยานขึ้นไปถึงเกือบ 80องศา อย่างชัดเจนและง่ายดาย แต่อย่างที่คนเล่นเจ้าOrthosนี่ทุกคนพอจะทราบนะครับ ว่าอุณหภูมิที่เห็นไม่มีทางเกิดขึ้นในการใช้งานจริงแน่นอน ต้องเอาออกอย่างน้อย30องศาครับ ถึงจะเป็นอุณหภูมิที่เกิดขึ้นจริงๆขณะFull Load
สรุปผล (เฉลี่ย)
| Mode | IDLE | Full load |
| Silent Mode | 42 C | 57 C |
| Performance Mode | 42 C | 79 C |
บทสรุป
Sony Vaio Z เครื่องนี้ จัดได้ว่าเป็นโน๊ตบุ๊กผู้ดีขั้นเทพครับ พิจารณาจากเสป็ค เลือกใช้ซีพียูรุ่นท๊อปในอนุกรม Mobile ของอินเทล L2 6mb เต็มเหนี่ยว แถมยังเป็น DDR3 1066mhz อีกต่างหาก งานนี้ไม่เรียกเทพ ผมหาคำนิยามไม่ได้ครับ ติดที่การ์ดจอ ยังคงต้องการที่จะคงไว้ซึ่งความประหยัดพลังงานและความคล่องตัว สไตล์โน๊ตบุ๊ก Portable กลุ่มประหยัดพลังงาน (เดี้ยวนี้ไม่เห็น ซีพียูรุ่น Ultra low voltage แล้วนิ) เช่นกันครับ ซึ่งประสิทธิภาพการบริโภคไฟก็ทำให้ผมซึ้งไปทีเดียวเลยครับ นอกจากนี้ จอที่ไม่ใช่จอแบบ จอกระจกผมจัดให้เป็นข้อดี สำหรับโน๊ตบุ๊กกลุ่มนี้ครับ ที่ดูจุดประสงค์การออกแบบ จะเน้นไปในด้านประโยชน์ใช้สอยแบบเชิงชีวิตนักธุรกิจนอกสถานที่ มากกว่า จะนั่ง Entertain กันอยู่ในออฟฟิศ หรือที่บ้านครับ
ส่วนเรื่องของรูปร่าง งานประกอบ ถือว่าเนี๊ยบ สไตล์โน๊ตบุ๊กราคาแพง บอดี้คาร์บอนไฟเบอร์ น้ำหนักเบามากครับ ถึงขนาด หนูพีช เมื่อยกขึ้นครั้งแรก ยังอุทานกับผมว่า “อุ้ย เบาอ้ะ” เลยทีเดียวครับ จอ ดูบางๆไปหน่อย แต่ตริงๆแล้วแข็งแรงทนทานครับ ส่วนแป้นพิมพ์ อะลูมิเนียม ก็ทนทาน เป็นรอยขีดข่วนยากหายห่วงครับ จะติดในเรื่องของความร้อนที่รู้สึกว่าจะมีลมอุ่นๆออกมามากไปหน่อยในความคิดผมครับ แต่นั้นเป็นเรื่องเล็กครับ อิอิ
ข้อเสียก็คือ Geforce 9300GS ไม่แรงเท่าที่ควรครับ ตรงนี้โซนี่น่าจะเลือกชิปรุ่นอื่นมาใส่ ให้มันแรงกว่า ตัว Intel หน่อยก็ยังดี แต่ก็อย่างที่ผมได้อธิบายไปแล้วครับ ว่ามันก็มีข้อดีหลายอย่างที่จำเป็นต้องมี เพื่อความครบครันในการใช้งานด้าน Home Entertainment ด้วยครับ ส่วนเรื่องขนาดจอเพียง 13 นิ้ว นั้น เล็กไป แต่ถือว่าสมเหตุสมผลครับ เพราะว่าโน๊ตบุ๊กในกลุ่มนี้ยังต้องการความคล่องตัวในการใช้งานนอกสถานที่อีกด้วย
หนูพีช said “พีชชอบค่ะ เบาดี สวยด้วย ถือไปไหนมาไหนง่ายดี ปุ่มก็กดง่าย นั่งเล่นเนต ดูเวบก็ลื่น แต่เสียอย่างเดียว คือหน้าจอเล็กไปหน่อย พีซอยากได้หน้าจอซัก19นิ้วแต่น้ำหนักเท่าเดิมจังค่ะ เมื่อไหร่มีบอกนะคะ” อิอิ กรำครับ
วันนี้ ก็ขอจบการทดสอบแต่เพียงเท่านี้นะครับ สวัสดีครับ
ขอขอบคุณ:
Sony Thai Co., Ltd. โทร.
Special Thanks: เด็กหญิงพิชยา แบบจำเป็นในงานนี้ “ขอบคุณมากคร้าบ”
วิจาร์ณบทความนี้ คลิกที่นี่
