เปิดมาครั้งแรกต้องบอกว่าเสียงสดมากครับ ผมลองฟังเพลงไทยตลาดทั่วๆไป เสียงที่ได้จาก x fi แตกต่างจาก sound card ระดับพื้นฐานอย่าง live ชัดเจน สิ่งที่ได้ยินแว๊ปแรกคือ เสียงบางลงเยอะ ก็ลองนั่งฟังเพื่อจับประเด็นของมันก็พบว่า เสียงมันไม่ได้บางหรอกครับ ที่ฟังเผินๆเหมือนบางคือ ตัว x fi ให้เสียงที่ชัดเจนมาก เปิดเผย ไม่มีอาการเบลอของเสียง ซึ่ง live จะออกเบลอทุกย่านเสียง รายละเอียดเสียง x fi กินขาดชนิดต้องยอมเลย (ก็แน่ละครับ ราคามันแพงกว่านี่) เบสกระชับ เวทีเสียงถอยจากระนาบลำโพงไปประมาณคืบนึง โดยรวมแล้ว x fi มีรายละเอียดเสียงทีดี สด เสียงแหลมคมๆที่ปลายเล็กน้อย

ย้ายมาที่อีกชุดเพื่อฝังรายละเอียดลึกๆ หลังจากเสียบและฟัง เสียงชัดสดเหมือนเดิม มวลเสียงของหัวโน๊ตมีบรรยากาศสมจริงมากขึ้น ฟังจากเสียงกระเดื่องในเพลงเกิดมาแค่รักกันที่โรส ศริณทิพย์ร้อง cover Big Ass หรือเสียงคีย์บอร์ดรวมทั้งเสียงร้องจากแผ่น the well ของ jenifer warnes x fi แสดงให้เห็นการยกระดับคุณภาพของเสียงเมื่อชุดที่ใช้ฟังใหญ่ขึ้น เสียงร้องของนักร้องหญิงอย่าง jenifer warnes หรือว่า Olivia Ong (the girl meets Bossa) ชัดเจนดีแต่ฟังว่าฮาร์โมนิกของเสียงนี่ถ้าเทียบกับฟังจากเครื่องเล่น CD บ้านของผมมันจะน้อยไปนิด แต่ไม่ขี้เหร่ครับ (ฮาร์โมนิกเสียงคืออะไร: อธิบายเปรียบเทียบให้เห็นภาพง่ายๆคือ ท่านเคยเคาะระฆังหรือเปล่าครับ ระฆังที่มันมีเสียงก็เนื่องมาจากการสั่นสะเทือนของโลหะผสมกับการกำทอนจากรูปทรงของมัน พอเราเคาะปั๊บ หางเสียงที่กังวาลแว๊บแรกแผ่ตามมานั่นละครับเราเรียกฮาร์โมนิก แล้วถ้าเราเอามือไปแตะไว้ที่ระฆังแล้วตี เสียงจะทึบลงความกังวาลน้อยลงและหางเสียงที่เรียกว่า sustain จะสั่นลง นั่นละครับคือลักษณะเสียงที่เรียกว่าฮาร์โมนิกน้อยหรือว่าเสียงแห้ง) ลองกับแผ่น Patricia barber: café blue เพลงแรกเลย what a shame เสียงร้องมีลักษณะค่อนข้างเล็ก และรู้สึกว่าเร็วกว่าที่ผมฟังกับเครื่องเล่น CD บ้าน เสียงความถี่กลางต่ำค่อนข้างเบาและออกบางไปนิดรวมทั้งจางหายไปเร็ว แต่ก็ชัดเจน 

ผมลองเปลี่ยนแผ่นหลายๆแผ่นเพื่อฟังรายละเอียดของมิติและวง x fi ผ่านชุดที่ใหญ่ขึ้นและเซตตำแหน่งของลำโพงดีพอสมควรแสดงให้เห็นว่า เวทีของเสียงออกกว้างมากกว่าลึก (จากแผ่น Opus 3) รายละเอียด้านลึกมี และถอยจากระนาบลำโพงไปประมาณครึ่งเมตร ไม่ได้แผ่ออกไปเท่าขนาดการเซตชุดและห้องฟัง                            

ระดับความสูงของเสียงร้องจากปากนักร้องถือว่าอยู่ในระดับปกติคือสูงจากลำโพงประมาณฟุตนึง ค่อนข้างดี รายละเอียดเครื่องดนตรีในวงเช่นสแนร์ หรือว่าแซกโซโฟนที่อยู่หลังระนาบลำโพงถือว่าคมชัดดีแต่ไม่เด่นมากเท่ากับระนาบหน้าลำโพง ทีเด็ดอย่างนึงคือเวทีเสียงด้านสูงถือว่าดีเลยครับ จากเพลงที่สี่ ใดวงใจนิรันดร์ แผ่น Tritute to the Great King นั้น X-Fi แสดงให้เห็นถึงเวทีเสียงที่สูงจรดเพดาน อันนี้ชอบจริงๆครับ

ลองฟังแจ๊สแบบสดๆกันบ้าง Benny Walters; Jazz at the pawn shop และแผ่น Jazz at the Pawn Shop ซึ่งเล่นที่เดียวกันแต่สไตล์การบันทึกต่างกัน การ์ด X-Fi แสดงบรรยากาศออกมาในสไตล์สะอาด สดใส เสียงของระนาดเหล็กของฝรั่งที่เค้าเรียกวันว่า Vibraphone ให้เสียงสดมากพอควรเลย แต่ผมฟังว่ามันขาดความอบอุ่นของเสียงไป จริงๆอยู่สิ่งที่ x-fi พยายามปรับปรุงออกมาคือรายละเอียดเสียง แต่มันเป็นลักษณะของเสียงดิจิตอลซึ่งในความเป็นจริงเสียงของเครื่องดนตรีอคูสติกพวกนี้จะต้องมีความอบอุ่นของหัวเสียง และเสียงตามพอสมควร แต่ก็โอเคครับ คิดว่าอยู่กับความชอบของแต่ละคน ส่วนรายละเอียดของความโกลาหลในผับก็รับรู้ได้ดีครับ เสียงแก้วกระทบกัน เสียงขยับเก้าอี้ใช้ได้ แสดงถึงจุดที่เกิดชัดเจนพอสมควร รายละเอียดที่ X-Fi แสดงออกมาครบถ้วนเท่ากับเครื่องเล่น CD บ้านครับ แต่ว่า ผมและเพื่อนมีความเห็นพ้องกันว่า เครื่องดนตรีภายในวงผิดปกติไปจากจุดที่เคยได้ยินได้ฟังจากชุดที่เซตได้มาตรฐานนิดหน่อยครับ