งืม ดนตรีอยู่ที่ความชอบครับ มันจะบังคับแนวคิดได้หรือ
เคยจีบสาวคนหนึ่ง
เหมือนจะติด
วันหนึ่งเธอถามผมว่า นี่ๆชอบ บอย โก ไหม
ผมพูดตรงๆ ไม่ชอบ มันถามทำไมอ่ะ
ผมบอกว่า ผมไม่ชอบเพลงแนวนี้จริงๆ
รักกันสวยงาม รักกันมากมาย
แต่ถามว่าฟังได้ไหม
ได้ บางเพลงฟังบ่อยๆด้วยซ้ำแล้วแต่อารมณ์
แต่ผมชอบ ลาบานูนกับเพลงของ ไพบูลย์ บุตรขัน
เธอบอก ว้ายเพลงยังงั้นฟังไปได้ไง (เอ้าก็กุชอบอ่ะ)
เธอบอกรู้ไหม บอยนี่ขวัญใจเราเลยนะ แล้วก็เล่าประวัติ บอยจะให้ดอกไม้แฟนทุกวันพฤหัสเพราะขอแฟนแต่งงานวันพฤหัส
จนประโยคสุดท้าย เราว่าเราสองคนไปด้วยกันไม่ได้หรอก เพราะเธอไม่ชอบเหมือนเรา
มันมีงี้ด้วยเหรอ(วะ) ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอนี่นา ชอบก็เรื่องของคุณสิครับผมไปห้ามคุณไม่ให้ฟังเหรอ
จนมาปีหนึ่งมหาลัย มีแต่คนฟังอินดี้ ไปไหนก็ อินดี้ๆ แต่ตอนนั้นผมเจือกชอบ ฮิพออพ โจอี้ บอย ไทเท เนลลี่ แล้วก็ฟังก์
กรีนเดย์ แมดแพคอิท RHCP แล้วก็เมทัล ทั้งหลาย
ก็โดนมองด้วยสายตาแปลกๆเหมือนกัน ไปไหนเค้าคุยกันเรื่อง ศิลปินอินดี้เราก็ไม่รู้เรื่อง ฟังเป็นบางเพลงเฉยๆ
เหมือนอยู่นอกกลุ่มเค้ายังไงก็ไม่รู้
ตอนนั้นไปเป็น นักดนตรีรับจ้างก็มีแต่คนขอเพลงยังงี้ ผมกับสมาชิกคนอื่นๆในวง เซ็งมากยกเว้นนักร้อง เอิ๊ก
เพลงยังงี้นักร้องมันหล่อ
จนปีสองเพลงที่ผมฟังเค้าได้รับความนิยม ก็เห็นพวกนี้มันเห่อมาฟังกันใหญ่คุย อูยคนนู้นเจ๋งวะ แร็ฟ เก่งมาก
เวรรร (ปีที่แล้วเมิงยังถามกุอยู่เลย เพลงอะไรวะ ฟังไปได้ไง)
ปีสาม เริ่มมาฟังแจ๊ซกับบลู จากการไปรื้อของเก่าบ้านอา เจอ Eric Clapton,Miles Davis, Harry Connick
ยังโดนเพื่อนด่าอยู่เลย เมิงเอาเพลงอะไรมาอีกแล้วเนี่ย คราวที่แล้วฟังมีแต่ว๊ากกับว๊าก คราวนี้มาเป่าอะไรก็ไม่รู้
พอดีเพื่อนผมส่ง ซีดีเพลงของ Tony Matterhorn แนวเร้กเก้มาให้ผมฟังก็ เออ สนุกดีว่ะ ดึ้บๆแป้บๆ บอกไม่ถูก ก็โดนเค้ากระแนะกระแนมา
ไอ้คนนี้มันฟังเพลงอะไรก็ไม่รู้
ปีสี่เป็นไงล่ะ Retro, จ๊อบ บรรจบ แท๊ดทูคัลเลอร์ บอดี้แสลม
แล้วก็พูดกันอีก อูย แจ๊ซเพราะมากเลย กุชอบเรกเก้ที่สุด พี่แน๊บว้ากได้ใจมากมันส์สุดๆ บอดี้เล่นได้มันส์มาก กลองกระเดื่องคู่รัวไม่ยั้งเลยสุดยอด นี่ล่ะแนวกุ
เห้ออออ
อยากจะบอกว่า ดนตรีดีไม่ดี ไพเราะหรือไม่
เรา(คนฟัง) เป็นคนตัดสินครับ
บางคนยึดติดกับคำว่า แนวมากเกินไป จนไม่ยอมรับอะไรหลายๆอย่าง หรือมองข้ามอะไรไป
จริงๆผมว่า สาระสำคัญคือ เราฟังเพลงไหนมีความสุข รู้สึกร่วม แค่นั้นก็พอ
แต่ก็แปลกเหมือนที่เค้าว่าเอาแนวฝรั่งมายึดเป็นของตัวเองบางคนเจอเพลงลูกทุ่งเก่าๆถึงกับจะเป็นจะตาย
เพลงห่ะไรวะ ทั้งๆที่สัมผัสนอก สัมผัสในมันสวยงามมากก็ตาม
อย่างเช่น
ลาสาวแม่กลอง ของ พนม นพพร ฟังกันไม่ได้
พอ
โจ้ พอสเอามาร้อง ฟังกันตรึม เอิ๊กๆ แต่ผมชอบแบบเก่ามากกว่าอ่ะ
สาวผักไห่ก็เพราะนะ อิอิ ข้าวขึ้นราคาอย่าหลงวาจาไอ้เสี่ยหนุ่ม!!!
รักริงโงอีกเพลง อิอิ ผมชอบอ่ะ
ขอให้เราไม่ลืมเท่านั้นครับ ว่าเราเป็นใคร มาจากพื้นฐานอะไร ไม่งั้นคงโดนกลืนวัฒนธรรมกันหมด
พูดมาเกินไปล่ะ อิอิกำ ขอตัวไปจี่หอยก่อนครับ
แลงใต้ไม่ชัดเพราะพี่เพิ่งหัดเมื่อวานนี้
ร๊ากคนโทรมาจังเลยยยยย แว้กกกก
