Vmodtech.com

ผมไปเมื่อนานมาแล้ว ประมาณว่า 5-6 ปีได้ครับ ตอนนั้นก็ไปกะแฟน (ปัจจุบันอัพเกรดเป็นเวอร์ชั่นภรรยาเรียบร้อย) ตอนนั้นเค้าชวนผมไป ผมก็เออเอาวะ ไปก็ไป ตอนนั้นก็ไม่ได้ศึกษาหาข้อมูลอะไรหรอกครับ เค้าชวนก็ไป ปรากฏว่าตอนขึ้นนี่เหนื่อยอิ๊บอ๋าย นึกในใจตลอดทาง...แม่ม พากรูมาลำบากทำเอี้ยไรวะเนี่ยยย เกิดมายังไม่เคยเหนื่อยแบบนี้ แถมขึ้นไปถึงต้องเดินพื้นราบอีก 3 กม. ในช่วงแรกที่ขึ้นยังต้องแบกกระเป๋า 2 ใบ แต่ก็ไม่ได้ตลอดทางนะครับ แค่ช่วงแรกเท่านั้น เพราะผมแบกตลอดไม่ไหวครับ อิอิกำ

โชคดีที่ลากเพื่อนไปด้วยคนนึง ไอ้นี่มันก็ดีจริง ๆ ช่วยผมแบกเต๊นท์ด้วย ยังดีที่มันเป็นคนอึดอย่างกะควายก็ไม่ปาน ถือว่าชวนถูกคนจริง ๆ  ครับ :rofl:

พอขึ้นไปถึงก็ไม่ต้องบรรยายอะไรมาก เพราะสวยงามจริง ๆ ทั้งป่าเขา ใบไม้ ดอกไม้ ต้นหญ้า อากาศที่บริสุทธิ์ไม่มีทางหาได้ในกทม. แน่ ๆ ตกกลางคืนหนาวจนเข้ากระดูก น้ำค้างหยดลงมาในเต๊นท์ สรุปนอนกันไม่ค่อยจะได้เพราะมันหนาวมาก ขยับตัวก็ไม่ได้เพราะเดี๋ยวน้ำค้างมันหยดลงมา ลำบากอิ๊บอ๋ายรอบสอง :drunk:

เอาล่ะครับ ใครเคยไปก็มาสนทนากันได้เลย เฮฮาครับ น่าจะเรื่องเยอะพอสมควรครับถ้าใครเคยไป :love:

ไม่เคยเลยครับ ยังไม่มีโอกาสซักครั้ง หวังแต่จะไปเสม็ดอย่างเดียวครับ อิอิ กำ

เสม็ดเสร็จน้าเชน ฮ่าๆๆๆ :drunk: :drunk: :drunk:

เคยไปมาเมื่อปี 2535 ครับ อิอิ

สุไห 2ปี ยันแม่สายถึงเชียงใหม่ 2ที่นี้รวมแล้ว5ปี ก.ท.มนี้เกิน10.แปลกแต่จริง อิสานยังไม่เคยไปเลยครับทั่งฯที่เคยมีแฟนเป็นคน อุบล..อิอิกำ

ชวนไปยังไม่มีใครไปกับผมเลยอ่ะครับดีเจ วัยรุ่นท้อ อิอิ  :drunk:

ของผมก็ น่าจะไม่ต่ำกว่า 10 ทีครับ   เง้อ จริงๆเยอะกว่านั้นครับเพราะชอบเที่ยวครับ



แต่ก่อน  ไม่มีราวให้จับครับ   ค่อนข้างจะ  ธรรมชาติเอามากๆครับ


ตรงทางแยก ก่อนจะขึ้นหลังแปนะครับ  สังเกตว่า  เหมือนๆจะมีอีกทางขึ้นใช่มั๊ยครับ   ตรงนั้นคือ เป็นทางขึ้นแต่ก่อนนะครับ

แต่ว่าพึ่งมาเปลี่ยนทางใหม่ครับ  แล้วเค้าก็ทำสะพานปีนขึ้น   จะบอกว่า นักท่องเที่ยงระยะหลังๆนี่ สะดวกสบายมากๆครับ  แต่ก็ยังมีคนบ่นว่า หนัก และ ลำบากครับ  เพราะทางขึ้นมันก็ราวๆ 5 กม. แต่ว่า  เป็น 5 กม. แบบทางชันๆนะครับ


ขึ้นครั้งแรกๆ  ผมราวๆ  4 ชม. กว่าๆครับ  

ตอนฟิตๆ  ชั่วโมงเดียว + สัมภาระเต็มพิกัดครับ    


ผมไม่เคยจ้างลูกหาบแม้แต่ครั้งเดียวครับ  อันนี้เป็นความภูมิใจส่วนตัวครับ จริงๆคือ จนครับ ไม่มีปัญญาไปจ้างครับ อิอิกำ :drunk:



คนที่ไม่เคยขึ้นนะครับ จะบอกว่า ทางขึ้น  ไม่มีทากแม้แต่ตัวเดียวครับ สบายใจได้ครับ   ส่วนจะเริ่มมีก็ ทางเดินเข้า ที่ทำการด้านบนโน้นแหล่ะครับ  พวกทางเดินน้ำตก มีครับ ผานกแอ่น อะไรพวกนี้ มีครับ    ก็  ระวังทากไว้นิดนึง  

บอกตรงๆนะครับ  มันเคยเข้าไปกัด KaPok ผมด้วยครับ    เง้อ กินมาอ้วนทีเดียว   โดนตอนขึ้นครั้งแรกครับ


หลังๆ สบายครับ  ถุงกันทากไม่เคยใช้ครับ ก็ ใส่รองเท้าผ้าใบครับ  สบายๆ  ถ้าโดนมันเกาะ  ผมใช้ยาหม่องป้ายที่ตัวมันครับ มันจะดิ้นออกไปเอง     บางคนที่ไปด้วยกัน ใช้ไฟแช็คนะครับ ผมว่า  มันไม่ดีครับ เสีย bios mass ครับ  เค้าเคยอยู่เป็นเจ้าถิ่น ไม่น่าไปทำร้ายเค้าครับ เราต่างหากครับเป็นคนไปขอเค้าชมครับ  


แต่ก่อน  ก่อไฟได้ครับ เดี๋ยวนี้ ไม่แล้ว    พวกแก๊สกระป๋อง ผมก็ไม่มีครับ   อาศัยว่า   ไปซื้อน้ำร้อนบนนั้นครับ   มาม่าก็เตรียมมาในเป้  ก็ อิ่มนะครับ  ไข่ต้มก็มีขายบนนั้น    มันปิ้งก็มี   แต่ว่า เที่ยวแบบนี้ ไปแบบประหยัดที่สุดครับ   ก็  นึกได้ก็  ขี่มอไซด์ ชวนเพื่อนไปครับ ก็ไปจอดไว้ใต้ตีนเขาก็ขึ้นกันครับ   บางที  เซ็งๆ ก็ขึ้นครับ



ปกติ ป่าจะเปิด ต.ค.ครับ      ถ้ากำลังวังชาไม่ดี ไม่ควรขึ้นช่วงนี้ครับ  เพราะว่า ป่ายังสดอยุ่ครับ   ทากยังเยอะมาก และ ฝนก็ตกตลอดครับ   กางเตนท์ไม่ได้อยู่แล้วครับกลางแจ้ง แล้วคนจะน้อยครับ  ซึ่งผมก็จะไปช่วงนี้ครับเป็นหลัก ป่าเปิดแล้วชวนกันไปเลย    ก็ โทษนะครับ เอาเหล้าขาวไปขวดนึง  กับกระทิงแดง  เอาไปกินบนนั้นครับ   ไม่ดีนะครับอย่าไปทำตาม  ก็โอเคครับ   ใช้ได้ครับ


ปกติ ถ้าฝนตกหนัก ก็ กางเตนท์แถวๆที่ทำการครับ ตรงทางเดิน  


พวกบ้านพักที่เป็นไม้ เป็นบ้านรับรองหลังเล็กๆ คิดว่าน่าจะเคยไปนอนนะครับ ถ้าคนไม่เยอะ  แบบนั้น   ทางห้อยหัวลงมาเลยครับ เหอๆ  ตรงนั้น ทากชุมด้วยครับ ผมเคยนอนตรงนั้นทีเดียว ไม่เอาอีกเลยครับ  นอนไม่หลับทั้งคืน



ก็ ส่วนใหญ่ ผมขึ้นประมาณ 3 - 4 วันครับ   รุ่นพี่คนนึงเค้าเอาสแตนขึ้นไปวาดภาพสีน้ำมันครับ  ใส่ถุงแซกไป หนักชิบหายครับ   ของผมนี่เด็กๆเลย   ที่เหลือก็ เพื่อนๆคอเดียวกันไปด้วยกันครับ  


เสื้อผ้า ไม่ต้องห่วงครับ  บางทีไปเป็นอาทิตย์ ชุดเดียวก็มีครับ ไม่อาบน้ำเลย  กางเกงในก็ไม่เปลี่ยนครับ  เน่าๆอย่างงั้นแหละ     บางทีมันลงไม่ได้ครับ  ฝนตกหนัก  มีดินสไลด์ครับ    บางช่วงก็ หนาวชิบหายครับ  ไปขอเช่าผ้าห่ม 2 ผืนยังไม่หายหนาวครับ หลังๆเลยซื้อถุงนอนแบบมัมมี่มาเลย  ก็โอเคครับ แต่ก็ยังต้องใส่ชุดกันหนาวอยู่อีกครับ



บนเขาก็  ไม้ป่าต่างๆ สวยงามครับ   หม้อข้าวหม้อแกงลิง  ว่านต่างๆ เยอะครับ   ดอกไม้ป่า สวยงาม


กวางนิสัยส้นทีนๆนั่น มีมานานแล้วครับ    คิดว่า เดี๋ยวนี้ก็ยังคงมีต่อไป   สันดารมันอย่างงั้นครับคนเคยให้มันกิน เปิดเตนท์ได้ด้วยนะพวกนี้ไปขโมยของครับ


ผมเคยเข้าในโซนป่าปิดสองทีครับ ไปกับเจ้าหน้าที่อุทยาน  เสียวเจอช้างครับ เพราะว่า   เจอขี้ช้างบนนั้นก็บ่อยครับ   เพราะถ้าเจอเนี่ย  หนีมันคงไม่ทันครับ  อันตรายพอควร   บางทีก็ ไม่อาบน้ำปล่อยให้เน่าไว้ ปลอดภัยกว่าอาบน้ำครับ แล้วมีกลิ่นสบู่ กลิ่นหัวน้ำหอม ในป่ามันอันตรายครับแบบนั้น ผิดกลิ่นไม่ใช่กลิ่นธรรมชาติครับ



ลงมาก็  ขาบวมนะครับ  ไม่ใช่ว่า ขึ้นไปแล้ว ฟิตตลอดครับ  รองเท้าขาดบ้าง อะไรบ้าง  

ส่วนผู้หญิง เคยพาขึ้นครับ แต่   สงสารเค้าครับ     เพื่อนกัน  มีทากเข้าไปในของสงวนเจ้าหล่อนด้วย  ก็เลยต้อง รีบลงครับ  เคยขึ้นไปวันเดียวแล้วกลับวันต่อมาก็นี่แหล่ะครับ เลยไม่พามาด้วยดีกว่าถ้าไม่ใช่ขาลุยตัวจริงครับ  


ถามว่า  รู้สึกว่าตัวเองพิชิตภูกระดึงหรือเปล่า  ผมรู้สึกว่า ไม่ นะครับ ไม่ใช่ว่า มาอวดตัวว่าเก่ง ว่าขึ้นบ่อยนะ

แต่จริงๆคือ ไปกับเพื่อนกัน สนุกครับ   พกกล้องไป  ถ่ายภาพไป  ใช้ชีวิตแบบนั้น  ธรรมชาติสวยครับ คนไม่ค่อยมี  เยอะสุดๆก็แค่ร้อยกว่าคน   ปกติไปช่วงนั้นก็ สามสิบสี่สิบคนครับ   ช่วงมรสุม     จะว่าไงดี   ไปไม่เคยเบื่อครับ  อีกอย่าง ผมไม่เชื่อครับว่า  คนเป็นแฟนกันจะขึ้นแล้วลงมาเลิกกัน  อันนี้ มั่วครับ   นอกจากไปเจอคนเฮงซวยจริงๆที่มันเห็นแก่ตัวจริงๆ ก็น่าเลิกอยู่  เพราะคือ ร่างกายผู้ชาย มันทนกว่าหญิงในลักษณะนี้อยู่แล้วครับ   บางทีขึ้นก็ต้องรอเค้าบ้าง ช่วยเค้าแบกของบ้างอะไรบ้างไปครับ



ผมว่า ใครยังไม่เคยไป ไปเถอะครับ  ไม่ต้องเตรียมตัวอะไรมากหรอกครับ  สดๆ ขึ้นไปเถอะ     เดี๋ยวนี้  มีที่พักเป็นระยะๆตลอดนะครับเท่าที่ทราบ ห้องน้ำห้องท่ามีตลอด  เพื่อนรายทาง มีเยอะครับ  พึ่งพาอาศัยขอน้ำท่ากันกินได้ครับ


จริงๆ มีหลายที่ครับในไทย  ภูชี้ฟ้า ภูสอยดาว   ก็ มีโอกาสก็ไปเถอะครับ  พอทำงานแล้ว มันจะไม่มีโอกาสทำแบบนี้อีกครับ    อีกอย่าง  แรงจะขึ้นก็คงไม่ดีแล้ว   ขึ้นที ต้อง 3 วันครับ  ขึ้น พัก แล้วก็ ลง สแตนดาร์ดเลย ถ้าไม่ฟิตนะครับ


ถ้าไม่อยากเหนื่อย แนะนำว่า เอาของไปให้น้อยที่สุด  แต่งตัวให้สบาย อากาศถ่ายเทได้สุด  มีเสื้อกันฝนไปด้วย ถุงกันทากไปด้วย ยาหม่อง  ส่วนยารักษาโรค ไปขอบนนั้นได้ครับ เจ้าหน้าที่เค้ามีครับ     ใช่ครับ ภูกระดึง ถือว่า  ยังมีสิ่งอำนวยความสะดวก เตรียมไว้ยามฉุกเฉินให้นักท่องเที่ยว พอสมควรครับ   ใครเล่นวิทยุสมัครเล่น  ตรงผานกแอ่น  รุ่นพี่ที่ไปด้วยกันก็ ว.ถึง รปภ.ในเมืองขอนแก่นห่างกันตั้งไกล ก็คุยกันได้ครับ  เดี๋ยวนี้  เห็นเค้ามีเสาสัญญาณมือถือครบ สบายครับ   ปลั๊กไฟอะไรก็คงมีครบเนาะ  ดีครับดี   หาโอกาสไปเถอะครับ   ข้อมูลผมก็ มีเท่าที่ไปครับ   ขึ้นปีใหม่รอบใหม่ มันก็ไม่เหมือนเดิมหรอกครับ ไปกี่ทีก็ไม่เหมือนเดิม    ไม่เบื่อครับ  ของแบบนี้  



เที่ยวธรรมชาติ  มันก็ต้นไม้ใบหญ้า ก็เคยเห็นครับ แต่ว่า ไม่เบื่อจริงๆ

แต่ถ้า ส่องดูในตู้ ไปกี่รอบก็  เจอแต่เคี้ยวหมากก็  อันนี้ก็  ตัวใครตัวมันแล้วกันครับ อิอิกำ :drunk:

เคยไปแต่เขาหลวง สุโขทัยครับ ไปกัน 3 คน

พี่คนนึงที่ไปด้วยบอกว่าภูกระดึงนี่เป็นสวนหลังบ้านไปเลย :winktongue:

เคยขึ้นแต่เขาบ้านอีต่องครับ สูงกว่าระดับน้ำทะเล800กว่าเมตร ขึ้นเขาร่วม40กว่ากิโลเมตร หลับแป๊ปเดียวถึงครับเพราะเอารถขึ้นไป อิอิกำ

บ้านนอกเกินไปครับ  รับไม่ได้   :neutral:

เรื่อง ยสตน. กันในเต็นท์นี่  พบเจอได้ประจำครับ เง้อ


น่าไปส่องสัตว์จริงๆครับ อิอิกำ :drunk:

เคยแค่เฉียดๆ ครับท่านรองฯ เพราะทริปช่วงนั้นมีเวลาไปได้แค่ ภูเรือ  เอิ้กๆๆ

สมัยก่อนไปกับอาจารย์ตอนอยู่ชมรมอนุรักษ์ เขาก็พานักเรียนในชมรมไป

ขนาดตอนนั้นยังฟิตเปรี๊ยะ ยังจ้างเขาหาบกระเป๋าขึ้นไป เราจะได้เดินตัวเปล่าสบายๆ

แต่ถ้าผมไปคราวนี้คงต้องนั่งเสลียงให้คนหามขึ้นแล้วครับ  :drunk:

เห็นว่าเค้าจะทำกระเช้านี่  เค้าทำกันไปยังครับเนี่ย  เง้อ


อย่าหาว่างั้นงี้นะรับ  ความคลาสสิคของมันคือ การได้ปีนขึ้นนี่แหล่ะครับ 

คงจะเอาใจตลาดคนแก่ครับ


มีบางดอก เอาชินุกขนกันขึ้นซะงั้น      อะไรมันจะ VIP ขนาดนั้นครอบครัวป่าไม้เนี่ย อิอิกำ :drunk:

ยัง here เหมือนเดิมเลยนะครับ สมฉายาขอนแก่น here จริง ๆ  :rofl:

น้า leim นี่ท่าทางขาลุยตัวจริงเลยนะครับ ตัวผมเองยังจำรายละเอียดไม่ได้มากขนาดนั้นเลย จำได้ลาง ๆ ว่ารองเท้านี่ใช้แล้วทิ้งเลย เพราะลงมามันสะบักสะบอมมาก พวกเสื้อผ้านี่ผมเอาไปแค่ 2-3 ชุด น้ำท่าไม่ได้อาบเหมือนกันเพราะหนาวมาก อาศัยล้างหน้าแปรงฟันสองอย่าง เรื่องขี้เยี่ยวนี่ไม่ต้องพูดถึง เพราะแย่งกันหมดทุกอย่าง เลยไม่ค่อยอยากเข้าห้องน้ำเท่าไหร่ พวกแฟนผมก็บ้าใช้ได้ อาบน้ำกันทุกวัน แต่ก็อย่างว่าแหละครับผู้หญิงเนอะ

ตอนผมไปนี่คนเยอะเหมือนกันครับ ที่กางเต๊นท์นี่แทบจะไม่มี ตอนกลางคืนไม่อยากลุกไปห้องน้ำเพราะมันมืด และกลับมานี่มองหาเต๊นท์ตัวเองไม่ค่อยจะเจอครับ นึกดูว่าเยอะขนาดไหน เพื่อนผมอ่ะมันลุกไปฉี่ ผมเห็นนานผิดปกติเลยออกไปยืนรอมันนอกเต๊นท์ ก็ฮาดีครับ มันเจอผมมันจำผมไม่ได้อ่ะ สงสัยเบลอจัด มาทักประมาณว่าถามทาง เลยหันไปพูดกับมันว่า ถามหาพ่...มรึงเหรอไอ้สาดดด ก็กลับเข้าไปนอนกันตามระเบียบ

บนนั้นอาหาร น้ำ เบียร์ แพงทุกอย่าง ไปนั่งกินเบียร์ช้างบนนั้นขวดละร้อย กินได้ไม่กี่ขวดต้องเลิกเพราะเงินหมด :drunk: ต้องออมเงินไว้ซื้อน้ำกับอาหารตอนขาลงด้วย ส่วนเรื่องบุหรี่นี่ดูดกันโขมงตลอดเวลา สมัยนั้นยังดูดอยู่ครับ ดูดกันตลอดทางทั้งขาขึ้น อยู่บนเขาก็ดูด ขาลงก็ดูดกันตลอดทาง สนุกสุด ๆ แต่ก็เหนื่อยเหมือนกัน

เรื่องทากผมไม่เจอนะครับ สงสัยตัวเหม็นจัดมันเลยไม่กล้ามาเกาะ :lol: กลุ่มเพื่อนแฟนผมกับแฟนผมเจอกันตัวสองตัว ก็ถือว่าโอเคแหละ ตอนผมไปนี่ขาขึ้นใช้เวลาประมาณ 5 ชม. สาเหตุเพราะไม่ค่อยได้ออกกำลังกายครับ ขึ้นไปถึงได้ก็หอบแดรก แต่พักแปปเดียวหายเพราะอากาศดีมาก ๆ และธรรชาติที่สวยงาม ทำให้เราหายเหนื่อยได้ไม่ยากครับ มันมีความสุขแบบบอกไม่ถูก เวลาอยู่กับต้นไม้ ป่าเขาแบบนั้นครับ แต่พอขาลงนี่เร็วเลยครับ ประมาณ 2 ชม. ถึงข้างล่างแล้วครับ

เดี๋ยวนึกอะไรออกจะมาเล่าต่อครับ เล่าแล้วอยากไปอีกจัง :love:

เคยไปหนเดียวครับ กรุ๊ป 15 คน ปีไหนจำไม่ได้แล้ว

ตอนขึ้น ดันตามลูกหาบไปนี่ บางช่วงชันและเสียวแว๊บๆเลย

แต่ไปได้เร็วกว่าทางปรกติอยู่พอควร พอขึ้นไปถึงข้างบน นึกว่าถึงที่พักแล้ว

ที่ไหนได้ นั่นมัน สนง.ของ จนท.กรมป่าไม้ ต้องเดินทางราบไปที่พักอีก 2 กม. เฮ้อ!

ตอนนี้ยังหนุ่ม ยังแน่น คิดแล้วก็อยากจะไปอีกซักครั้ง

ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้เวลาติดต่อที่พักต้องไปที่กรมป่าไม้อีกหรือป่าวครับ

สนง.ของ จนท.กรมป่าไม้ที่ว่า เขายุบทิ้งมา 20ปีแล้วน้า น้าไปมาปีไหนครับเนี่ย :drunk:

กระเช้านี่เห็นเรื่องเงียบไปแล้วนะครับ เพราะคนเค้าด่ากันเยอะมาก รวมทั้งตัวผมด้วย ผมว่าถ้าทำนี่ความงดงามของธรรมชาติจะถูกบดบังไปในทันที เสน่ห์ของการไปเที่ยวภูแห่งนี้ก็จะหมดลงตามไปด้วย

อย่าหาว่าผมหยาบคายเลยนะครับ ไม่ทราบว่ามันจะสร้างทำส้นตรีนอะไรก็ไม่ทราบ จะว่าเอาใจคนแก่ผมว่าไม่น่าจะใช่ประเด็นหลักนะครับ เพราะเค้าก็มีลูกหาบซึ่งหาบคนขึ้นไปเที่ยวได้สบาย ๆ อยู่แล้ว (ผมจำไม่ได้ว่ามันเรียกว่าอะไร ที่คนขึ้นไปนั่งได้อ่ะครับ) แล้วถ้ามีกระเช้านี่ลูกหาบตกงานทันทีครับ รายได้หลักเค้าจะหายไปในพริบตา

คนเรามันอย่าหาแดรกจนไม่สนใจคนอื่นว่าจะเป็นยังไง ไม่สนใจธรรมชาติว่าจะถูกทำลายไปแค่ไหน พวกเราต้องอย่าลืมนะครับว่าหากพวกเราทำลายเค้ามากเท่าไหร่ อนาคตธรรมชาติจะย้อนกลับมาทำลายพวกเรามากเท่านั้น สังเกตุจากเหตุการณ์น้ำท่วมก็ได้ครับ อันนี้แหละเค้าเตือนเราแล้วนะ หากว่าเราไม่หยุดทำลายอีกหน่อยเค้าจะเตือนเรารุนแรงมากกว่านี้

อยากรู้จริง ๆ ว่าใครต้นคิดจะทำกระเช้า อยากจะเอาตรีนไปลูบหน้ามันจริง ๆ ครับ ดังนั้นพวกเราถ้าใครอยากไปล่ะก็อย่ารอให้แก่ครับ ไปซะตอนที่ยังมีแรง พอตอนแก่จะได้ไม่ต้องมานั่งบ่นว่าฉันขึ้นไม่ได้เพราะฉันแก่แล้ว กระเช้าก็ไม่มีให้นั่ง หรือใครไม่ทันจริง ๆ ลองหาที่อื่นที่รถสามารถขึ้นได้ครับ สวย ๆ มีหลายที่เหมือนกัน

เอ้า... จริงหรอครับ รึว่าฝันว่าไปเที่ยวภูกระดึงมา ... อิอิ :lol:

เคยแต่ถูไปไถมาแต่ยังไม่ได้ยัดเข้าตรงๆซักทีน่ะครับท่านรอง  :drunk:

ไม่เคยขึ้นสักทีครับ

ได้แต่เดินป่า อุทยานเขาอ่างฤาใน (พิมพ์ผิดขออภัย)

ป่าแท้ๆเลยครับ  แบกเพื่อนร่วมเดินป่าเป็นผู้หญิงอีก 2 คน

ข้างหน้าเราเป็นเพื่อน  ข้างหลังเป็นพี่ปี 2 คอยมาคุมท้ายแถว

กลายเป็นผมต้องหิ้วปีก ทั้ง 2 คน เกินกัน 3 วัน 2 คืน  หลังแทบหัก

แต่ช่วงนั้นฟิตมากๆ

ปล. เป็นกิจกรรมเดินป่าของคณะวนศาสตร์ มก. ที่จัดขึ้นทุกปี ไม่รู้ตอนนี้ยังมีมั้ย มันนานแล้ว   :drunk:

อ๋อคือเข้าไปเดินวน ๆ แล้วก็ออกมาใช่ป่ะครับ อืมม ๆ เข้าใจล่ะ คณะวนศาสตร์เค้าทำกันแบบนี้นี่เอง

ผมอำครับน้า  :lol:

ไปกันดีกว่าปีนี้หนาวแน่ๆ อิอิ

เรื่องกระเช้านะครับ เท่าที่ผมทราบมา อันนี้จากวงป่าไม้จังหวัดนะครับ


ทางที่ตัดผ่านกระเช้านี่ เค้าต้องเคลียร์เส้นทางด้วยครับ


เอาง่ายๆนะ ค่าคอมฯ + ทรัพยากรณ์ บนดิน และ ในดิน (จริงๆเค้าสำรวจแล้วครับ เจอของดีในดิน แต่เค้าหาเรื่องไปขุดเอาไม่ได้ครับ)  ก็กะว่าจะดันกันหนะครับ แต่ผมมองว่า ยังไงก็ไม่น่าจะผ่านครับ  ถ้าเป็นกระเช้าลอยฟ้านี่ก็   ทุนไม่หนาขนาดนั้นครับแล้วพื้นที่มันไม่ค่อยเหมาะสมทำด้วยครับ  มันก็หาเรื่องแผ้วถางป่าอีกเคลียร์เส้นทาง ผมว่าไม่ดีครับ



อย่างว่าครับ เจ้าใหญ่นายโต  กินอะไรได้ก็กินครับ   

อดอย่างราชสีห์ ดีกว่าอ้วนพีอย่างสุนัขนะครับ ดีกว่า

แต่ถ้า  อดไม่ได้จริงๆก็  ไปขายพัดลมกับรองเท้าไต้หวัน  ก็ไม่เป็นไรครับ แต่อย่าได้หลงซื้อไปใช้ครับเพราะว่า จัญไรแน่นอนครับ อิอิกำ :out:

อีกอย่างนะครับ ที่ไหนเข้าไปได้ง่าย ออกง่าย


ธรรมชาติ ชิบหายหมดครับ


ให้มันเป็นแบบนี้ไปตลอดกาล ดีแล้วครับ

ขึ้นยาก ลงยาก มันจะได้รู้จักหวงแหนธรรมชาติบ้างครับคนเรา

ไม่ใช่สักแต่ว่า ใช้ๆๆ  ผลาญๆ ทรัพยากรจนหมดแล้วน้ำท่วมไปโทษเขื่อนไปโทษฟ้า  ผมว่ามันไม่ใช่ครับ ปลายเหตุไป


เดี๋ยวขอตัวไปเช็ดเครื่องสูบน้ำก่อนครับ อิอิกำ :drunk:

ผมก็ไม่เห็นด้วยนะครับ ทุกวันนี้แล้งก็แล้งอิ๊บอ๋าย ฝนตกทีน้ำก็ท่วมอิ๊บอ๋าย ก็เพราะป่าโดนทำลายนี่แหละครับ :drunk:

ส่วนเรื่องขายพัดลม รองเท้า plug-in monitor ช่วงนี้คงจะเลิกขายแล้วล่ะครับ เพราะโดนค่าใช้จ่ายเยอะไม่พอ

เลยหันไปให้ดิสตรี้บีบคอให้เมืองนอกซื้อแบนเนอร์ทั้งที่เขาไม่มีงบแทนแล้วครับ เนื่องจากเงินไม่พอเอาไปอาบน้ำบังหน้าเพื่อนฝูงว่าไม่ใช่เกย์

แต่จริงๆขึ้นไปอาบน้ำอย่างเดียวแล้วลงมาก่อนเพื่อน เสร็จแล้วต้องไปอ๊อฟเด็กชายขายน้ำต่ออีก เสียตังค์สองต่อแบบนี้นานๆเข้าก็ช๊อตเป็นธรรมดา

น่าเห็นใจตี๋แก่จริงๆครับ :drunk: :drunk: :drunk:

ชิบหายแน่นอนครับธรรมชาติ ป่าคงไม่เป็นป่าอีกต่อไปถ้ามีการสร้างกระชวยหัวเค้าขึ้นมา โครงการนี้มันต้องมีนอกมีในแน่นอน ไอ้พวกนี้มันเลวชาติ ชิงหมาเกิดจริง ๆ ครับ

อ่านแล้วอนาจจริง ๆ  :no:

ครับ 

ที่ไหนเข้าง่าย ออกง่าย นี่ชิบหายหมดครับ


ดูอย่างน้องๆในตู้ก็ได้ครับ  เข้าๆ ออกๆ ทุกวัน  ช่วงล่างทรุด โอเวอร์ฮอลเครื่องกันไม่ขึ้นเลยครับ อิอิกำ :drunk:

 อิอิ  และแล้วลุงเหลิมก็พาลงอ่าง เง้อ  อิอิ

เคยขึ้นหนเดียวคับ ตอนนั้นนำหนัก 50กก. ตอนนี้ 75กก. จำไม่ได้ละว่านานแค่ไหน ^^

ไปประมาณ 20-22 คนมั้งจำไม่ค่อยได้ละ รถปิคอัพตอนเดียว 1 คัน จาก กรุงเทพ ไป ภูกระดึง

ทั้งคน กระเป๋า อาหาร สัมพาระต่างๆ ดีนะเป็นรถหลังคาสูง ห้อยแขวนกันเป็นรถกับข้าวเรย อัดกันแน่นปลากระป๋อง ยังต้องอาย 5555+

ตอนนั้นนำหนักแต่ละคน ไม่เกิน 55กก. ตัวเล็กกันมาก เดี๋ยวนี้ ไม่มีใครตัวเล็กซักคน

ขึ้นไปแล้วหนาวจิงๆคับ แต่เข้าวันที่สามก็เริ่มปรับตัวได้ เริ่มอาบน้ำ เริ่มถอดเสื้อเดินเล่นกันได้มั่งละ

ขาขึ้นประมาณ 6 ชม. ต้องแยกกันเดินคับ ไม่งั้นช้ามาก แล้วไปรวมกันข้างบนอีกที

แต่ขาลงนี่ ชั่วโมงหน่อยๆ สงสัยรองเท้าผมจะคับ เดินลงมาได้หน่อยเดียวต้องถอด เหลือตรีนเปล่าวิ่งลงกันฉิวเรย 5555+

เป็นความสุขที่ไม่เคยลืมเรยจิงๆคับ ^^

ผมเองก็เคย พิชิตภูกระดึง เมือ 4 ปีก่อน

เล่าให้ฟังหน่อยสิครับว่ากว่าจะขึ้นไปได้นี่มันเป็นยังไงบ้าง ขึ้นไปแล้วประทับใจไหม อะไรประมาณนั้นครับ

รองเท้านี่ผมใช้ครั้งเดียวทิ้ง เพราะเละมากเลยตอนลงมา ขาขึ้นนี่กระจัดกระจายเหมือนกันครับ ข้างบนนี่อากาศเย็นสบาย แต่กลางคืนหนาวมากจริง ๆ

 :mdr: จำไม่ได้แล้วว่าไปเมื่อไหร่...

แบบนี้ ต้องลองรองเท้าไต้หวัน รุ่น Air แขก ครับ  อิอิกำ :out:

ผมว่าน่าจะพังตั้งแต่ซำแรกนะครับ ต้องเดินตีนเปล่าขึ้นเขาไปตลอดทางแน่ๆ  :'(