Vmodtech.com

เมื่อก่อนผมไม่เห็นด้วยนะครับ 


แต่ว่าตอนนี้ เห็นด้วยครับ

ในแง่นึงเค้าว่ามันทำลายธรรมชาติ  แต่  ถ้า  มันสร้างกระเช้าตรงทางขึ้นขนานไปกันเลยได้  ก็โอเคครับ


แล้วค่อยตัดขึ้นทางขึ้นหลังแปเส้นเก่า  (ปัจจุบันมันขึ้นทางใหม่ก่อนถึงหลังแปครับ)  น่าจะเยี่ยมทีเดียวครับ


แล้วพอถึงหลังแปก็   ให้ LN106 ของอุทยานจัดรับส่งมา สำหรับพวกฉุกเฉินหรือพวก สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆที่จำเป็นนะครับ




ตอนวัยรุ่นมีกำลัง ขึ้นง่ายครับ   ไม่ต้องจ้างลูกหาบ


ตอนนี้ บางคนอยากขึ้นแทบตาย แต่ต้องใส่เสรี่ยงขึ้นไปนะครับ  สองพันกว่าบาททีนึง



ถ้าทำได้ ผมว่าดีครับ     แต่ก็ควรจำกัดปริมาณนักท่องเที่ยวด้วยครับเพราะยิ่งมาก ยิ่งเละ  ตามสูตรเลย




งานนี้ ลูกหาบ   อดแดร๊กแน่ๆครับ   อาชีพสุดคลาสสิคจะหายไปอีกอย่างแล้ว  เอาคนพวกนี้ไปยกน้ำหนักชิงแชมป์โลก ผมว่า เหรียญทองแบเบอร์แน่นอน  อิอิกำ :drunk:

ผมว่าดีครับ ท่องเที่ยวแถวนั้นรายได้น่าดีขึ้น

บางคนก็ว่า ไม่ต้องสร้าง เอาฮ.บินขึ้นลงถ้าฉุกเฉินกันจริงๆ


อันนี้   ชินุกบินที แดร๊กน้ำมันนะครับ  งบป่าค่าน้ำมันพวกนี้ผลาญๆไปส่งพวกกำลังบำรุงพื้นที่กับทางที่ทำการอุทยานกับเจ้าหน้าที่ หมดหลายเหมือนกัน    


คิดไปถึง เวลาตัวเองอายุมากขึ้นกว่านี้ครับ   อาจจะมีเวลาไม่มาก หยุดได้วันสองวันก็อยากไปบ้างครับ   5 กิโลเมตรทางราบกับทางชัน ว่ากับคนหนุ่มสาว กับ คนขาไม่ดี มันก็ ไม่เหมือนกันครับ จะว่า คนขาไม่ดีก็นอนอยู่บ้าน ก็ใช่ที่ครับ   เค้าก็อยากชื่นชมเหมือนกัน     แต่ก็ว่าต้องดูครับว่าเค้าจะเอายังไง  จะตัดเส้นทางตรงไหน    คิดว่าคงไม่ตัดตรงพื้นที่ป่าปิดแน่ๆครับ   น่าจะตัดทางซำแฮกนี่แหล่ะน่าจะง่ายสุดแล้วครับ      เถียงกันมาเป็นสิบยี่สิบปี   เอาให้มันเสร็จๆกันไปเถอะครับ  อยากไปครับไม่ใช่อะไร  จำแทบไม่ได้แล้วครับว่าเป็นยังไงครับ  



ที่ว่า   ขาแข้งไม่ดี  ผมไม่ได้ว่าถึงตัวผมเองครับ  กำลังว่าถึงลุงเชนเผื่ออยากจะขึ้นไปชมครับ อิอิกำ :drunk:

:drunk:

รู้สึกไม่ค่อยเห็นด้วยครับ

เพราะเดิมทีคนไทยเราก็ตัวทำลายสิ่งแวดล้อมอยู่แล้ว ถ้าไม่ควบคุมดีๆผมว่าเน่า

ทุกคนไปได้ทุกที่ๆอยากไป โลกเราคงจะวิบัติครับ

บางที่มันก็เหมาะกับบางคนที่เหมาะสมจะไปนะครับ ผมคิดอย่างนั้น

ยังไม่เคยไปเที่ยวเลย อยากไปค่ะ

แป คืออะไรค่ะ

หลังแป   คือ  พื้นที่เรียบๆบนภูกระดึง หมายถึง จุดสูงสุดของเขาที่เดินทางไปถึงครับ


แป  ภาษาอีสาน หมายถึง เรียบครับ  พื้นที่ราบๆ เรียบๆ  ไม่มีความชันอะไร



ภาษาเลยก็จะเป็นภาษาเหนือ ปน ภาษาลาวแท้ๆครับ สำเนียงเลยออกมาแบบนี้จะเหน่อๆ ฟังยากๆหน่อยครับ

อ๋อ เข้าใจแล๊ะ ขอบคุณน๊ะค๊ะ...ยังไม่เคยได้ยินคนเลยพูดค่ะ ว่าเหน่อๆ แบบไหน ^^

ครั้งนึงผมเคยขึ้นไป เดินกันหอบแดรก ต้องใช้พลังกายพลังใจเป็นอย่างยิ่งกว่าจะขึ้นไปได้ แต่ถ้าใครฟิต ๆ ออกกำลังกายเป็นประจำน่าจะไม่ลำบากหรือเหนื่อยมาก

ขึ้นไปถึงหายเหนื่อยครับ สวยงาม อากาศดีมาก ผมว่าสิ่งที่น่าต้องทำมานานแล้วก็คือ จำกัดปริมาณนักท่องเที่ยวไม่ให้มากเกินไป จำได้แม่นน้ำและอาหารบนนั้นแพงมาก เบียร์ช้างขวดละร้อยได้มั้งครับถ้าจำไม่ผิดนะ :drunk:

ประทับใจครับ ครั้งหนึ่งในชีวิต...

ผมไปทุกรอบ มีโซ้ยกันในเต็นท์ทุกรอบครับ   กลับมา ได้ลูกกันถ้วนหน้าเลยทีเดียว อิอิกำ :out:

ครับ ก็ใครจะไปผมแนะนำให้ไปกันในหมู่เพื่อนฝูงนะครับ มันจะสนุกกว่ากันเยอะ แฟนกันไปด้วยกันเสี่ยงทะเลาะกันหรือเลิกกันสูงครับ

เย็นนี้ดูของสรยุทธ์  แกว่า ก็จะสร้างตามแนวที่คิดไว้จริงๆครับ คือ สร้างตามแนวที่ เป็นทางเดินอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว  คาดว่าคงทำคู่ขนานกันไปครับ



หมายถึง ใครใคร่เดิน เดิน


ใครไม่มีแรง แต่อยากขึ้นก็ เสียตังค์ขึ้นครับ





ประเด็นอีกเรื่องคือ เรื่องลูกหาบ ขาดรายได้แน่นอน

อันนี้ ชาวบ้าน  ป่วยนะครับ  ทำอาชีพนี้   มีปัญหาเรื่องกล้ามเนื้อและกระดูกทุกคนครับ  แต่เค้าก็ทำนะเพราะมันไม่มีอาชีพอะไรแถวๆนั้นที่ได้เงินดีเท่าอาชีพนี้ครับ   ลูกหาบนี่ นึกออกนะครับ ตรงบ่า หัวไหล่  เป็นโหนกๆนูนๆ  แบกลำไม้ไผ่แบกน้ำหนัก 50 - 80 โลขึ้นถึงหลังแปรอบเดียว สบายๆครับ


ไม่นับพวก แบกเสรี่ยงนะครับ   หมายถึง   ห่อเหมือนห่อศพนะครับ   ผูกใส่เตนท์นอน   จ้างพาแบกขึ้น ไปสองคนครับคนแบก    ใส่ไม้ไผ่ไป  ห่อไว้ไม่ให้คนเห็นหน้ากันเลยทีเดียว (อายนะแบบนี้)   เสร็จจ๊อบ จ่ายไป 2500 ครับ เง้อ


ผมว่ายังไงก็ ทำก็ดีครับ   เอาตามที่ท่านเจ้าหน้าที่เค้าวางแผนกันไว้โลดครับ  แล้วค่อยไปลิมิตจำนวนคนขึ้นเอา  ถ้าทำได้ลิมิตคนได้ก็น่าจะโอเคแล้วครับ      ช่วงตุลาป่าเปิด  ยังไงคนก็ไม่ค่อยขึ้นครับฝนมันตก  ถ้าผมเที่ยวจริงๆ ผมคงไปตอนป่าเปิดดีกว่าครับ   ทากแม่มเยอะดี  อิอิกำ :drunk:

ด้วยความมั่นใจในประสิทธิภาพของราชการ นักกินเมืองและคนไทย

ค่อนข้างมั่นใจว่าเละแน่ครับ ::190210::

โอ๊ะ ทำไมหล่ะพี่???   อ่านๆที่บรรยายแล้ว น่าจะสวีทออก ไหงกลายเป็นทะเลาะเลิกกันไปได้หล่ะ - -"

อยากไปจัง อยากรู้ว่าจริงอย่างที่พูดๆกันหรือเปล่า แต่เวลาไม่อำนวย สังขารก็ไม่ให้ เวนกรำ ^^"

สวยจริงๆครับที่นั่น    แค่เดินขึ้นก็ สนุกแล้วครับ


ทางขึ้นไม่ต้องกลัวทากนะครับ ไม่มีครับ


มันจะมีแถวๆบ้านพักครับ แล้วก็ทางเดินไปน้ำตกเพ็ญพบมั๊งครับ ถ้าจำไม่ผิด


แต่ก่อนไปจนรู้หมดครับว่า แถวทางเดินไหนบ้าง มีทาก 
ตรงไหนมีพืชชนิดไหนที่ถ่ายรูปได้บ้าง  มีหม้อข้าวหม้อแกงลิงตรงไหนบ้าง จะเจอขี้ช้างได้แถวไหนบ้าง 

ตอนนี้คงเปลี่ยนไปอยู่นะ แต่คงไม่มากนักครับ   ผมว่าเจ้าหน้าที่ป่าไม้เค้าดูแลได้ครับ   เค้ามีเวลาปิดป่า  ปิดเขตพื้นที่เพื่อฟื้นฟูอยู่นะครับ   สัญญาณมือถือ มีหมดครับเค้าเอาเสาขึ้นไปหมดแล้วครับสมัยนี้   


ถ้าไม่เคยไป  ก็รอกระเช้าเค้าเสร็จก็ได้ครับ   ให้ผมเดินขึ้นผมก็ไม่ไหวเหมือนกันครับ  ไม่ใช่ว่าไม่ไหวเดินไม่ไหวนะครับ   มันต้องเผื่อเวลาขึ้นวันนึง ลงอีกวันนึง   ไม่ได้ออกกำลังกายต่อเนื่องแล้วไปขึ้นเลย ปวดขานะครับ   ระบมเลยกลับมา  ส่วนอาหารถ้าไปแบบประหยัด เอามาม่าไปอย่างเดียว  ที่เหลือ ไปซื้อน้ำร้อนมาต้มมาม่าเอาเองครับ  เพราะเดี๋ยวนี้เค้าห้ามก่อไฟแล้วครับ  ไม่ก็เอาเตาแก๊สกระป๋องไปครับ แต่จะช้าไม่สู้ซื้อน้ำร้อนกับแม่ค้าบนนั้นครับ  ระหว่างทางเดินช่วงกลางวันก็มีพวกขายมัน ขายไข่ปิ้ง  ผมว่า ยังคงมีตลอดครับไม่เปลี่ยนแปลงแน่ เพราะมันเป็นอาชีพเค้าครับ  ทำรายได้ดีครับดีกว่าอยู่เฉยๆครับ 

เรื่องทากกัดก็  มีนะครับมันต้องโดนกันบ้างครับของพวกนี้  สุภาพสตรีก็ระมัดระวังไว้นะครับ




ส่วนผมเองตอนที่ยังมีแรงไปเที่ยวนะครับ ถุงกันทาก ไม่ต้องใส่เลยครับหลังๆ ผมพกยาหม่องอันเล็กๆไปอันเดียว ถ้าเกาะก็ป้ายเลย  ดิ้นพล่านครับ  หมายถึง ป้ายตัวทากดูดเลือดนะครับ  ถ้าป้ายผิด   เย็นแน่นอน  อิอิกำ :drunk:

บ้านพักที่ว่า บ้านพักถาวรนะครับ    ที่กางเตนท์ไม่เคยปรากฏว่าเจอสักทีครับ   แต่ระหว่างทางไปน้ำตก  เจอตลอดครับ    ทางขึ้นหลังแปเก่า มีทากครับ พอเค้าเปลี่ยนเส้นทางขึ้นใหม่ ทำราวเหล็กกันหมด ไม่มีแล้วครับ ระบบนิเวศน์ส่วนนี้มันเปลี่ยนไปครับ   พวกทากก็เป็นไบโอแมส เป็นตัวชี้วัดได้เหมือนกันนะครับ   



ยังไงก็  ต้องเคารพสิ่งมีชีวิตบนนั้นด้วยครับ เค้าเป็นเจ้าถิ่น เราแค่ ผู้มาเยือน   ไปชื่นชมได้ แต่ ไม่มีสิทธิไปทำให้มันพินาศครับ   ก็ ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์นะครับ  จะได้ดูกันนานๆครับ

ขอบคุณมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเลยค่ะพี่  :great: :great: :great:

รู้สึกดีใจมาก คิดว่านี่เป็นครั้งแรกที่อ่านข้อความของพี่ที่พูดอธิบายยาวๆ แล้วเข้าใจได้เกือบหมด :smile:

อ่านเรื่องทากแอบกลัวนิดหน่อย แสดงว่าต้องนอนเต๊นท์ถึงจะปลอดภัย ... ถ้ามีโอกาสได้ไป อยากลองเดินขึ้นค่ะ ๆๆ

แล้วบนนั้นเค้าไม่มีร้านอาหารขายหร๋อค่ะ???

 8)

แน่นอนครับยิ่งยุคนี้ไม่ได้ดั่งใจก็ปิดถนน รวมตัวประท้วงรับรองได้หมด

บนนั้นมีครับ เป็นร้านค้าที่เค้าประมูลกันได้ครับ    สมัยผมไปก็เค้าสร้างเป็นเพิงไม้แบบค่อนข้างแน่นหนาดีเหมือนกันครับ คิดว่า เค้าคงไม่ทำแบบเป็นปูนก่อฉาบอะไรให้เสียบรรยากาศหรอกมั๊ง      อาหารก็   มีประเภทพวก ง่ายๆครับ ไข่ต้ม มันเทศปิ้ง   ข้าวต้ม กาแฟ  ก๋วยเตี๋ยว  อาหารตามสั่ง (แบบไม่มีตัวเลือกเยอะนัก)


ถ้าผู้หญิงก็ พวกผ้าอนามัย  อะไรอย่างงี้ก็ มีครับ   ร้านค้ามี   

พวกยารักษาโรค แบบพื้นฐานๆทั่วไป  ทางที่ทำการอุทยานทางเข้าด้านบนหลังแปที่เจอตรงเสาธงทีแรกก็จะมีให้บริการครับ

อุปกรณ์ทำแผล ฉุกเฉิน มีครับ  แต่ถ้าฉุกเฉินจริงๆ จนมีความจำเป็นต้องใช้เฮลิคอปเตอร์ ในที่นี้คือ ชินุก นะครับ   คิด่ว่าถ้าไม่ใกล้ตายคงไม่ได้เห็นแน่ครับ เต็มที่คงแบกเสรี่ยงลงถ้ามันจำเป็น     อันนี้ วัยรุ่นอาจจะไม่เข้าใจเท่าไหร่ครับ สมัยนั้นผมก็เป็นนะ เค้าจะทำเหมือนกันครับ นานมากๆแล้วเรื่องนี้ ต่อต้านกันจนไม่ได้ทำครับ   พอมีเหตุอะไร ถามหาอยากทำกระเช้าทุกทีเลยจริงๆ  พวกวัยรุ่นนี่แหล่ะครับที่ขึ้นไปกินเหล้าเมาแล้วเกิดอุบัติเหตุนี่แหละครับ   


ตรงนี้แหล่ะครับ   ที่ผมว่าก็น่าจะดีเพราะคนเจ็บป่วย  จากอะไรก็แล้วแต่ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์  หรือ อุบัติเหตุจากพวก ปีป่าย เล่นน้ำตก  ทากเข้าไปทางของลับของท่านสุภาพสตรี (อันนี้เกิดขึ้นมาแล้วนะครับ) ต้องเข้าไปตรวจภายในใจร้อนเค้าต้องรีบไปครับ    ทางเดินไปน้ำตกต่างๆก็  ค่อนข้างลื่น มีลำธารบ้างเป็นระยะๆ ถ้าไปช่วงป่าเปิดฝนยังชุกอยู่นะครับ     ถ้ามั่นใจก็ ใส่ถุงกันทากกันขาลายก็ได้ครับ  ถ้าอยากไปแบบสบายๆ แต่ไม่ใช่ ตาย ฮ่า นะครับ สบายในที่นี้ก็  ขาสั้น รองเท้าสานเต็มใบสักคู่ สบายแน่ๆครับ 



ถ้าจะไปแบบคนน้อยๆ  แนะนำว่า ช่วงอุทยานเปิด ระหว่างตุลานะครับ  ฝนยังตกหนักอยู่  คนไม่ค่อยขึ้นหรอกครับ กลัวลำบาก กล้องเปียก อุปกรณ์เปียกชื้นขึ้นราได้ครับ   เต็นท์แทบไม่ต้องกางกันเลยเพราะหนาวมาก ฝนด้วย  บางทีต้องไปเช่าผ้าห่มร้านแม่ค้าผืนละ 10 - 20 บาท มาห่มครับ (เดี๋ยวนี้น่าจะขึ้นราคาไปแล้ว)  ผมก็ไม่เอาเต็นท์ไปสักทีครับ ไปหาเอาข้างหน้าอย่างเดียว    จนครับ  แต่อยากเที่ยว   เอาถุงนอนไปอันเดียวนอนในที่ทำการนั่นแหล่ะครับ


ถ้าหนาวจัดมากๆและฝนตกหนักมาก ช่วงตุลา เค้าจะเปิดที่ทำการให้นอนอยู่แล้วครับ ถ้าไม่พอก็ ร้านแม่ค้า  เข้าไปนอนได้ครับ  ใจดีหมดครับคนเลย  การันตี     เงินไม่น่าจะใช่ประเด็นหลักครับ ขึ้นภูกระดึง สำคัญที่ใจล้วนๆครับ กับกำลังประกอบกัน     ตรงนี้น่าเห็นใจคนมีครอบครัวนะครับ    บางท่าน อาม่า อาซ้อ  ขาไม่ดี แก่แล้วไม่เคยขึ้น อยากเติมเต็มความฝันหรือ คนเป็นลูกอยากให้ความสุขกับพ่อแม่ให้ได้เห็นแบบเราๆบ้าง   ก็คงมีทางนี้ทางเดียวนะครับ 



ทุกคนอยากเห็นของดีๆในเมืองไทยทุกคนนะครับ    คนพิการก็ส่วนนึงนะครับเค้าขึ้นไม่ไหวหรอกครับ    เราคนขาดีๆมีกำลัง  บางทีภูกระดึกอาจจะไม่ใช่ของที่วัยรุ่นหนุ่มสาว แต่เพียงอย่างเดียวเหมือนกันครับ   ส่วนเรื่องธรรมชาตินี่  เสียไม่เสียมันอยู่ที่เราด้วยครับ    โซนพื้นที่ท่องเที่ยว  เอาจริงๆคือ มันก็เดินได้เฉพาะทางที่เค้าเตรียมไว้ให้นะครับ นอกเส้นทาง ไม่น่าเดินครับ เพราะอันตรายครับ    มีกระเช้า การกำจัดขยะ ก็น่าจะมีประสิทธิภาพขึ้นครับ  คิดว่าอย่างงั้นนะ 

ยังไง ดูจริงๆว่าจะยังไงครับ   ผมก็ ใจอยากให้สำเร็จสักทีครับ รอมาเป็นสิบๆปี   อาจจะมีของพวกนี้ก็ได้ครับ

เพียบ จัดเต็ม ....ขอบคุณน๊ะค๊ะ อิอิ แต่ไม่เห็นพูดถึงห้องน้ำเลย เป็นไงมั่งอ่ะ ^^

ถ้าไปช่วงหน้าหนาว (เช่น ช่วงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่) มีคนเค้าไปกันม้ยค่ะ แล้วจะมีทากมั้ยค่ะพี่

ปกติตอนที่ผมไปผมไปช่วงปลายฝนต้นหนาวครับ  นอกนั้นผมไม่ไปครับเพราะไม่ชอบคนเยอะครับ


ตุลา - พ.ย. คนไม่เยอะมากครับ ถ้ามีฝน คนบนนั้นไม่เกิน 100 คนครับ


ตอนที่ปีใหม่ คนราวๆ 2000 กว่าคน ถึง 3000 คนบนนั้นครับที่กางเตนท์นะครับ   


มายุคสมัยนี้ น่าจะมี 5000 up ครับ




ห้องน้ำ  ไม่ต้องห่วงครับ เค้ามีระบบน้ำประปาเรียบร้อยครับ  เดินท่อมาจากด้านล่างด้วยครับ (อันนี้บางท่านก็ไม่รู้กันนะครับ)


เลยไม่รู้ว่าไงนะครับ     กระเช้า น้ำประปา   ถ้าไม่อยากทำลายธรรมชาติกันจริง ท่อประปามันก็ไม่ควรเดินครับ   รวมไปถึง  สายไฟด้วยครับ  เพราะมันต้องมีสำหรับเสาส่งวิทยุด้านบนครับ   ยุคนี้ก็น่าจะมีเสาส่งมือถือด้วยครับคิดว่ามันต้องมีแหละ ถ้าไม่มีไม่ได้ครับคนเราเสพติดอุปกรณ์พวกนี้ไปแล้วครับ ไปป่าไปเขา แทนที่จะไปแบบ ไม่มีอุปกรณ์อะไรมากนัก  ก็ เลือกในแบบที่ชอบครับ   เผื่อได้อัพเฟสอัพรูปกันไปครับ     



ไม่รู้นะ ผมว่ายังไงมันเดินกระเช้าตรงทางขึ้น  ผมเห็นด้วยครับ 100%   เพราะพื้นที่มันปรับกันแล้วครับ   ทางเดินกว้างระดับเกิน 10 - 15 เมตรอยู่แล้ว  พอตั้งเสา ลากสายสลิงได้อยู่แล้ว   มันก็ถือว่าเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกครับ ไม่งั้น ไม่รู้จะมีน้ำประปา มีไฟฟ้า ไปทำไมครับ   แต่ก่อนผมขึ้น ไม่มีไฟฟ้านะครับ ต้องใช้เครื่องปั่นไฟ   น้ำก็ สูบมาใส่ส้วมให้ปลดทุกข์หนักเบาครับ     เดี๋ยวนี้ สบายมากครับ ไม่ว่าจะอุทยานที่ไหนนะครับที่คนนิยมท่องเที่ยวนะครับ


ตรงที่เป็นส่วนป่าปิด เค้าไม่แตะต้องอยู่แล้วครับ   ตรงนั้นมีสัตว์ป่าครับ     โซนนั้น ถึงเวลา คนเผาป่าเอาผักหวานป่า  อันนี้แสบครับ  นี่แหล่ะครับเค้าถึงมีชีนุกไว้ทำไมครับเหตุผลมัน   



สรุปคือ ส้วม ห้องอาบน้ำ มีครับ   ไม่ต้องห่วง     ส้วมของอุทยานก็มี  ของแม่ค้า ก็มีครับ 


น้ำอุ่น ไม่มีให้อาบครับ   ไปแล้วอาบน้ำอุ่นขาดทุนครับ


พวกสัมภาระ ถ้าแบกไหว ไม่ต้องจ้างลูกหาบนะครับ หนักหน่อย

ทางขึ้น  ตั้งแต่ล่างสุด (ซำแฮก) ไปยัน หลังแป   ราวๆน่าจะ 5 กม. นะครับ

ถ้าไม่ฟิต  เผื่อเวลาขึ้นไว้เลย  3 ชม. นะครับ 


ระหว่างทางขึ้น มีอาหาร น้ำ  ขายตลอด ไม่ขาดครับ     ทากไม่มีครับ การันตี  ความชื้นมันไม่มีเท่าด้านบนมันอยู่ไม่ได้ครับ  ไม่ต้องห่วง ดังนั้นไม่ต้องใส่ถุงกันทากครับระหว่างทางขึ้นเพราะ ร้อนครับ ไม่คล่องตัวด้วย



ด้านล่างสุด เค้าขายหมวก ของกิน มีครบนะครับ ไม่ต้องกลัวว่าจะขาดแคลน 

คือ มันเป็นพานิชย์เชิงท่องเที่ยว ไปตั้งนานแล้วครับ      พวกที่ต่อต้านว่า ทำลายธรรมชาติ  ส่วนที่เจอจริงๆก็ NGO นะครับ  ในพื้นที่นะครับ  พวกนี้ก็  เอี่ยวกับลูกหาบอีกที ปัญหาเรื้อรัง มานานมากๆครับ     กระเช้าก็ไม่ใช่ว่า มันจะขนคนได้รวดเร็วอะไรนะครับ มันก็มีลิมิตเหมือนกัน     ปกติ   เค้าลิมิตคนขึ้นจริงครับ  คนไปเหียบย่ำได้เพียงพื้นที่ที่ทางอุทยานจัดไว้ให้สำรวจเส้นทางได้   นอกเส้นทาง ไม่มีครับ  อันนี้ยืนยัน เพราะผมไม่กล้าเข้าหรอกครับ มันมีช้างป่าครับเดี๋ยวเจอโดนเหยียบเอาครับวิ่งหนีมันไม่ทันหรอกครับถ้าว่ากันตรงๆ   



ก็  ถือว่า ไปพักผ่อน แนวลำบากนะครับ  ข้อดีภูกระดึงคือ ฝึกความอดทนครับ  พวกผมไปกันกับเพื่อนก็  ตอนนั้นดื่มอยู่ครับก็  แสงโสม  หงส์ทอง แบบแบน ขนขึ้นไปกินครับ  บางคนก็เรียนศิลปะ แบกสแตนไปด้วย หนักชิบหายครับ ก็แบกไปครับ ไม่เคยจ้างลูกหาบครับ จ้างลูกหาบ เสียชื่อแถมอายเค้าครับ   ใบนึงปกติผมแบกราวๆ 25 กก.  ของก็ไม่มีอะไรมาก ถ้าไป 4 วันก็ กางเกงใน 2 - 3 ตัว (อันนี้บอกกันตรงๆว่าใส่ซ้ำครับ หน้า A หน้า B เหอๆ)  หม้อสนาม มาม่า แก้วสแตนเลส (ชงกาแฟกินกับเอาไว้ดื่มครับ)  หมวก ยาหม่อง  เสื้อกันฝนแบบยางธรรมดา  รองเท้าแตะ เสื้อผ้า สบู่ ยาสีฟัน กล้อง ขาตั้งกล้อง แฟลช สายซิงค์แฟลช ผ้าดำกำมะหยี่ กระจกสะท้อน  เลนส์ ซิลิก้าเจล  ฟิล์ม   ขวดน้ำโพลารีส  ยาพารา  เสื้อกันหนาว กางเกงขาสั้น   (ไม่ใส่ขายาวครับไม่ชอบครับ)    ไฟฉาย  ไฟแช็ค   เท่าที่นึกออกคงมีเท่านี้ครับ  นอกเป้ใส่ถุงนอนไว้ครับ  ของที่จำเป็นตอนขึ้นก็ขวดน้ำพอครับ    แล้วก็ น้ำตาลกลูโคสใส่มา 6 - 7 แอมพ์ จะกินก็หักแอมพ์เทใส่น้ำกินครับ 


หมอนก็ เอากระเป๋าหนุนเอาครับ    เต็นท์ก็ เช่าบ้าง   บางทีก็ขอไปนอนในที่ทำการ แต่ก่อนขอนอนได้ครับถ้าคนไม่เยอะครับ   


ถ้าใครเล่น ว. ก็  ตรงผานกแอ่นนี่ ว. ถึงตัวเมืองขอนแก่นเลยนะครับ



ถ้าจะไปก็ หาโอกาสไปซะนะครับ     มีแรงไป ก็ไปเถอะครับ      ไปเที่ยวตอนมีแรงเดินมีแรงไป 

มันดีกว่า  มีข้ออ้างว่าไม่มีเวลา ไปไม่ได้     พอนึกอยากจะไป มันก็ไม่เหมือนเก่าแล้วครับ   


ยังเหลืออีกเยอะครับ  ภูชีฟ้า  ภูสอยดาว   คนละแบบคนละอารมณ์   มีแรงไปก็ไปครับ  ถ้าไม่มีแรงก็  อย่างภูกระดึงก็จะทำกระเช้ากันแล้ว  ระจังหวะมันเสร็จก็น่าจะไปกันได้แล้วแบบสบายๆหน่อยสำหรับคนไม่สะดวกเดินเหิรเหมือนวัยรุ่นนะครับ     ใครมีแรงก็เดิน  ผมว่า มันไม่เสียอรรถรสในการเดินทางหรอกครับ   สำนึกมันไม่ได้อยู่ที่ ของพวกนี้ครับ มันอยู่ในใจกับการกระทำของเราที่ไปเที่ยวเองครับ   

ทาก ที่ผมจำได้นะครับ



ทางขึ้น ไม่มีชัวว์


เดินจากหลังแป ถึง หน้าที่ทำการอุทยาน ไม่มีครับ  ถ้าเป็นทางเดินเส้นใหม่ในปัจจุบันนะครับ


ถ้าทางเดินเก่า มีครับ เยอะเลยแหละครับ


จากที่ทำการก็ ที่กางเตนท์ ตรงนี้ไม่มีครับ   สนามหญ้าธรรมดาๆ 

อาจจะมีกวางมามั่วนิ่มบ้างครับ   มีทุกยุคทุกสมัยครับ กวางเสียนิสัยครับ

ถ้าเดินไปด้านหลังอุทยานยาวๆหน่อยก็มีบ้านพักรับรอง อันนั้น  ทากเพียบครับ เยอะครับ


ตรงทางเดินออกจากที่กางเตนท์ ระหว่างทางไปน้ำตกไปผานกแอ่น มีบ้างครับ มันจะเกาะอยู่ตามต้นไม้ต้นหญ้าข้างทางที่เราเดินครับ  ถ้ามันเกาะเรา เราไม่รู้สึกหรอกครับ   บางที  ใส่รองเท้าบู๊ท  ไม่รู้ตัว  เหมือนว่าทำไมมันแฉะๆ  ที่ไหนได้ เลือดเต็มรองเท้าข้างในครับ   ทากพวกนี้มันกินเลือดแล้วเลือดเราออกไม่หยุดในทันทีครับ  มันมีสารยับยั้งการแข็งตัวของเกล็ดเลือดจะได้สะดวกแดร๊กเลือดเราครับ     เค้าว่า  ใส่ยาเส้นในรองเท้า ผมว่าไม่ได้เรื่องครับ  เกาะอยู่ดี    เอายาหม่องป้ายเอาครับ แบบนี้มันก็ถอนเขี้ยวออกจากตัวเราเอง    ถ้าโหดก็ เอาไฟแช็คลน เลือดพุ่งออกจากตัวทากเลยนะครับ แต่ผมไม่แนะนำให้ทำครับ   เสียไบโอแมสครับ ปล่อยเจ้าที่เจ้าถิ่นเค้าอยู่ของเค้าไปดีกว่าครับ   ไม่เกาะเรา มันก็ไปเกาะกวาง เกาะสัตว์อื่นๆ  เป็นระบบนิเวศน์ของเค้าตามธรรมชาติครับ


ตามหน้าผาจุดชมวิว ไม่ปรากฏก่วามีทากสักทีครับ  ตอนที่ไปช่วงฝนชุกอยู่  ทากจะเยอะครับ ถ้าหนาวแล้วก็ไม่เท่าไหร่


หมอกจะเยอะหน่อยบางทีนะครับ หมอกในที่นี้คือ เมฆนะครับ เมฆระดับเดียวกับตัวเรา    เราจะรู้สึกว่า เปียก เหนอะ อยู่ครับ  ถึงบอกว่าเอาเสื้อกันฝนไปด้วย   รวมถึง ไอฝน แถม ลมหนาว  ไม่แข็งแรง ป่วยได้นะครับ 



ระหว่างทางเดิน ไม่มีร้านขายของนะครับ  หมายถึง ออกจากโซนที่พักด้านบน   แต่จะมีพวก หาบของมาขาย  นะครับ


เผื่อเวลาเดินทางบนนั้นดีๆครับ   อย่าลืมไฟฉาย หรือ ตะเกียงก็แล้วแต่จะใช้ครับ   แต่ถ้าไม่มีจริงๆ เค้ามีพวกตะเกียงประดิษฐ์เองขาย ใส่ขวดน้ำผ่าครึ่ง ใส่เทียนส่องทาง  ก็ได้เหมือนกันครับสู้ลมดีเหมือนกัน  เผื่อดูพระอาทิตย์ตกนะครับ


ระหว่างทาง  มองไปบนฟ้าครับถ้าโชคดี     ถ้าไม่เคยดูดาวแบบ มืดสนิทจริงๆ  บนนี้ จะได้เห็นครับ    มันไม่มีแสงไฟจากพื้นด้านล่างรบกวน  มืดจริงๆ  สูงระดับเดียวกับเมฆ ดังนั้น ชัดเจนครับ  ถ้าโชคดีไม่เจอหมอกก่อนนะครับ

บนนั้น วันเดียว ไม่ทั่วครับ เหนื่อยก่อน   เผื่อไว้ 2 วัน  แต่ถ้า เที่ยวแบบลวกๆสักหน่อย แค่เดินไปดู ไม่ได้ไปแช่นานก็ ขึ้น 1 วัน  ถึงบนนั้นเที่ยง   ช่วงเย็นไปดูพระอาทิตย์ตก ถ่ายรูป ก็รีบๆไปนะครับ  กิ่งไม้อันนั้นผมว่าสักวันคงโค่นล้มลง ก็หมดแล้วครับ   มุมสุดคลาสสิคบนภูกระดึง แต่ก็ ไม่เห็นมันจะหักโค่นลงสักทีนะครับ   

วันต่อมาก็ ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นครับ  หลังจากนั้นก็ เดินทางไปน้ำตก    ก็น่าจะบ่ายๆแล้วครับ   ถ้ามีแรงก็ลงวันนั้นได้เลย ก็ไม่เหนื่อยเท่าขึ้นครับ  สองวันน่าจะจบ  แต่ถ้าให้ดี มี  3 วันก็น่าจะเต็มๆดีครับ


คงไม่สปอยด์อะไรมากหรอกนะครับ เล่า กับ ไปเอง มันคนละเรื่องครับ   


ผมเองก็ ตอนนี้อย่างเก่ง ขับรถขึ้นไปเอง ตรงไหนต้องเดินขึ้น อดครับ  จอดรถสักหน่อย กินข้าว กินกาแฟ แล้วก็ ลง

มีเงินก็จริงครับ แต่  ขาดเยอะครับ ไม่เหมือนสมัยไม่มีแต่ มีเวลาไปครับ


หาเวลาเอานะครับ   




บนนั้น ไม่มีขายหมากนะครับ ถ้าอยากเซี่ยนหมาก รบกวน เอาไปตำกินเองนะครับ อิอิกำ :drunk:

มันมีช่วงนึงนะครับ ต่อต้านการทำราวจับ ตรงทางขึ้นภูนะครับ   แอนตี้กันเลยทีเดียว  


ก็ แนวเดิมครับ ว่า จะเสียอรรถรสในการขึ้น  สุดท้ายก็ ทำครับ


ทำฐานเหล็กเหยียบ ทำแนวรั้วกันตก   เค้าก็ทำไว้เพื่อความปลอดภัยของนักท่องเที่ยวนะครับ มองในมุมนึงก็  ดีครับ


สนุกดีครับ   ผมยังคิดถึงเวลาเก่าๆที่อยู่กับเพื่อนๆผมเลยนะครับ


เค้าว่า แฟนกันขึ้นไปแล้วเลิกกัน ผมว่าคงไม่จริงหรอกครับ หาเรื่องเลิกกันมากกว่าครับ   เหมือนเด็กจีบกันใหม่ๆ ความมั่นคงทางอารมณ์ไม่ค่อยมีเท่าไหร่    หรือไม่ก็ ขึ้นไป ซ๋ำกันแล้วก็ลงเลิกครับ  วิถีทางวัยรุ่นแบบนี้ ลุงเชนชอบแน่นอน  อิอิกำ :drunk:

ทุ่มเทในการเขียนมากครับ 8) 8)

------------------------------

ความคิดผมอาจจะโบราณๆหน่อย

แต่ผมว่าคนเราถ้าอยากเที่ยวที่เป็นธรรมชาติจริงๆก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับสถานที่นั้นๆครับ

ไม่ใช่จะเอาให้ที่นั้นๆเป็นดังใจเรา(ก็คุณอยากไปกันเอง)

สมัยนี้คนมันจะเอาแม่งทุกอย่าง เอาสบาย เอาถูกใจ ไม่สนใจสิ่งแวดล้อม

ความจริงไม่อยากใช้คำว่าขาดประสิทธิภาพครับ

ผมว่าคนเรา โดยเฉพาะไทยเราขาดจิตสำนึกครับ ในหลายๆด้าน

ไปเที่ยวกันส่วนใหญ่ก็เจอแต่พวกเที่ยวเมา เที่ยวทำลายกันเป็นส่วนใหญ่

ขอยกตัวอย่างหน่อยครับ


ผมนั่งเรือคลองแสนแสบเกือบทุกวัน

ช่วงสะพานหัวช้างไปผ่านฟ้า

ช่วงนี้จะเป็นช่วงที่คนเริ่มน้อยครับและลมแรง(มันจะพัดละลองน้ำเน่าเข้าเรือ)

หลายครั้งที่แทบไม่มีคนดึงม่านกันน้ำเน่าครับ ทุกคนโดนละอองน้ำเน่ากันหมด

บางครั้งโดนแบบเต็มๆแล้วเพิ่งจะดึงก็มีบ่อย

คือยอมที่ยอมเละ แต่ไม่ยอมดึงผ้าม่านครับ แต่จะเลี่ยงมานั่งกลางลำเรือแทน

ถ้าผมได้นั่งตรงจุดที่มีเชือกดึงม่าน ผมดึงเกือบตลอด ยกเว้นจะ...

นี่ละครับ ความ...ที่ผมเห็นทุกวัน

ผมคิดว่าสังคมไทยเรามันเป็นแบบนี้กันหมดไปแล้ว ในภาพรวมนะครับ

---------------------

ผมจึงมองว่ายิ่งคนไทยเราไปที่ไหนๆก็รังแต่จะทำลายที่นั้นๆให้เสื่อมโทรมลงน่ะครับ

ผมเลยไม่เห็นด้วยกับการทำกระเช้าลอยฟ้าขึ้นภูกระดึง

ไม่แน่นะครับ ถ้าเป็นประเทศที่เขาพัฒนาแล้วบางประเทศผมอาจจะเห็นด้วย

ห่างจากบ้านผมประมาณ 60 กิโลเมตรได้ครับ ออกด้านหลังหมู่บ้านเข้าเขตอ.ศรีบุญเรือง จ.หนองบัวลำภู ทะลุไปที่ อ.ผาขาว แล้วก็ถึง เคยไปสองครั้ง เหนือยเดินขึ้นแต่ขาลงวิ่งเลย ถ้ามีแฟนไปด้วยก็ดีนะครับ พิสูจน์รัก ว่างั้น

อิอิ ว่าแล้วลุงเชนต้องโดนแน่ๆ อิอิ :love:

ขอบคุณค่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :happy: :happy: :happy:

ตอนผมไป ก็ไปกับแฟนนี่แหละครับ แต่เวลาเดินขึ้น ผมเดินกับเพื่อนผมนะ แฟนผมก็มีพวกเพื่อนเค้า แยกกันเดินครับเลยรอด  :drunk: :drunk:

ผมว่าถ้าไปกับ DJ  มีคาวน้ำปลาคลุ้งเต๊นท์แน่นอน   อิอิกำ :drunk:

 :aww: นานาทัศนะ ถึงขนาดพิสูจน์รักได้ด้วย อิอิ

ภูชี้ฟ้าเคยไปครั้งนึงค่ะ ^^

ปลายปีนี้คงนอนอยู่บ้านครับ   เกาตรูด  ดูหนังคูณ   ตื่นมาก็แดร๊ก  แดร๊ก และ แดร๊ก    เยี่ยมไปเลยครับ   


เสียอย่างเดียว ต้องแลกแบงค์ร้อยเอาไว้แจกเด็กๆครับ     ร้อยเดียวมันไม่เอาแล้วครับเด็กสมัยนี้ ต้องสองร้อยอัพ  ไม่ก็  แบงค์ม่วงครับ   พาไปกินไก่ชุบแป้งทอดในห้างอะไรนั่นไป  ไม่รู้มันอร่อยตรงไหนก็ไม่รู้เหมือนกันครับ แพงก็แพง  เหม็นน้ำมันปาล์มอีกต่างหากครับเรื่องของเรื่อง  อิอิกำ :tuxout:

คนที่มีแฟนไปเที่ยวภูกระดึงด้วยจะเป็นแบบนี้คือถ้าไม่เลิกกันก็รักกันมากขึ้น ว่างั้นนะครับ คือทางเดินมันลำบากมากก็เริ่มเห็นแก่ตัว 555 เริ่มทิ้งสัมภาระ ไม่อยากถือให้ใครแล้วของตัวเองก็หนัก จะถือให้แฟนอีกก็ไม่ไหว สุดท้ายแสดงธาตุแท้ออกมาครับ ส่วนอีกอย่างก็ช่วยเหลือกันเต็มที่ ก็เลยยิ่งรักกันมากขึ้นนะครับ

ผมว่าทฤษฏีข้างบนนั่นไม่น่าจะจริงเท่าไหร่นะครับ



ผมกับท่านผู้นำก็เคยไปด้วยกันครับ   

ปัจจุบันนี้เผลอๆมันถีบตกเตียงอยู่เรื่อยๆครับ   เยี่ยมจริงๆครับ อิอิกำ :out:

กระทู้นี้สุดยอดครับ

อิอิ แล้วแต่คน ก็ว่ากันไป ...

แต่ตอนนี้ที่แน่ๆ นอกจาก Battery จะไปแล้ว ตัว adapter ก็เริ่มไปแล้วค่ะ คิดว่าตรงขั้วต่อสาย ต้องมีปัญหาแน่ๆ แง๊ส์ >_<

ตอนผมไปนี่ผมแบกกระเป๋า 2 ใบเลยนะครับ ของผมใบ ของแฟนใบ

แต่แค่ครึ่งทางนะครับ ไม่ไหว  :drunk: :drunk: :out:

เอายางลบถูตรงที่เป็นโลหะสีเหลืองๆเลยครับ

ง่า ถ้าอย่างนั้นคงต้องซื้อใหม่แล้วมั๊งครับเนี่ย

แบบนี้สายขาดในครับ   งอไปงอมาก็  ขาดได้ครับ


ก็ต้องแกะออกมาแล้วเดินสายไฟใหม่ ไม่ยากครับ  ใช้ลุงเชนทำให้เลยครับ อิอิกำ :drunk:

อแดปเตอร์ที่ว่านี่ เป็นของแท้ที่มากับเครื่องหรือเปล่าครับ มันซ่อมได้นะครับ ไปพันทิบชั้น 5 เลยครับ

เง้อ ถ้าผมรื้ออกมานี่ เตรียมซื้อใหม่ได้เลยครับ อิอิ

นั่นหล่ะครับ ซื้อใหม่เป็นคำตอบครับ เดี๋ยวซ่อมไปมันจะพาให้เสียไปถึงเครื่องอ่ะ

ซื้อเครื่องใหม่ดีกว่าครับ   เปลี่ยนอะแด๊บเตอร์อีกเดี๋ยวก็เสียอีกครับ


ตัวเครื่อง ผมรับไว้เองครับ 500 บาทครับ   ส่ง EMS มาได้เลย อิอิกำ :tuxout:

นี่มันกระทู้ทำกระเช้าขึ้นภูกระดึงรึเปล่าครับ :rofl:

แห่ะๆ ขอโทษค่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ลบก่อนๆ อิอิ

แซวเล่นเฉยๆครับ  :666:

อ่ะน๊ะ ค่ะ ...