Vmodtech.com

วันหนึ่งในฤดูร้อน มีคู่รักต้องเลิกรากันไปด้วยเหตุผลง่าย ๆ ที่ว่าฝ่ายหญิงเลือกผู้ชายอีกคน
โดยไม่มีการกล่าวคำร่ำลา ไม่มีการสรุปเรื่องราวใด ๆ ไม่มีแม้การมองตาเป็นครั้งสุดท้าย เพราะฝ่ายหญิงเลือกที่จะบอกกล่าวทุกอย่างผ่านทางโทรศัพท์...

ใคร ๆ ก็มีความรัก แม้แต่คนที่เลวที่สุดก็ยังต้องรักใครสักคน หลายคนบูชาความรัก ยกให้มันเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิต... แม้แต่ชายหนุ่มที่เพิ่งถูกบอกเลิกทางโทรศัพท์คนนี้ก็เช่นกัน.... ความเจ็บปวด ความท้อแท้สิ้นหวัง โหมกระหน่ำใส่ชีวิตของเขา จนดูเหมือนว่าเขาไม่อาจจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกเลย....

ลืมสิ.... ลืมมันซะเรื่องราวเลวร้ายที่เพิ่งเจอมาน่ะ จงลืมมันให้หมด... เสียงจากส่วนลึกของสำนึก บอกเขาอย่างนั้น
เมื่อเป็นดังนั้น เขาจึงหอบเอาความทุกข์ ติดตัวไปทุกที่และพยายามโยนมันทิ้งไปกับการ ทำกิจกรรม ต่าง ๆ นานาในสถาบันอุดมศึกษา จนหลายคนมองเขาว่าบ้ากิจกรรมเข้าเส้น  แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าเขาทำมันเพื่ออะไร ....

โชคดีที่เวลาไม่ได้หยุดนิ่งอยู่กับที่ มันผ่านไปเรื่อย ๆ และพาชายหนุ่มเดินทางไปตามวิถีของมัน
บาดแผลที่โชกเลือดนั้นได้แห้งลงและหายดี... แต่...มันได้เกิดแผลเป็นขึ้นมาแทน...
มันไม่เจ็บปวดอีกแล้ว แต่มันทำให้เศร้าทุกที ที่คิดถึงสาเหตุที่ทำให้แผลนี้เกิดขึ้น...

11 ปีแล้วสินะ หลังจากฤดูร้อนปีนั้น วันนี้ชายหนุ่มได้เจอกับ หญิงสาวคนเดิมอีกครั้ง
ในสถานที่ท่ี่เขาเพิ่งจะได้ไปเป็นครั้งแรก ทั้ง ๆ ที่มันอยู่ห่างจากบ้านของเขาไม่กี่นาที
11 ปีที่ไม่เคยเจอกันเลย ไม่เคยได้ยินข่าวคราว ไม่เคยได้พูดกันแม้สักประโยคเดียว....

เธอทักทายเขา ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ไถ่ถามถึงเรื่องราวในชีวิตเขา แต่ชายหนุ่มพูดอะไรไม่ค่อยออก
ได้แต่ตอบไปเหมือนตกอยู่ในความฝัน แล้วเธอก็เดินจากไป....

ชายหนุ่มจึงได้เรียนรู้ในวินาทีนั้นเองว่า... เขาไม่เคยลืมเธอได้เลย แม้เวลาจะผ่านมา 11 ปี
วันและคืนที่หอมหวานยังคงอยู่ในความทรงจำ แม้มันจะเลือนลางเต็มทีก็ตาม...
เขาได้เรียนรู้ว่าการพยายามลืมไม่ได้ช่วยอะำไรเลย... มีคำพูดมากมาย มีคำถามากมายที่เขาต้องการถามเธอ
คำถามที่มันค้างคาใจเขามานานเหลือเกิน...
เขาได้เรียนรู้ว่าความบังเอิญไม่มีในโลก บางอย่างจะผลักดันให้เกิดอะไรบางอย่าง ต่อไำปเรื่อย ๆ
ความทุกข์ทำให้เกิดความสุข ความสุขก็ย่อมหลีกทางให้ความทุกข์เมื่อเวลามาถึง
เขาได้เรียนรู้ว่า.... เขาต้องเผชิญหน้ากับความจริง แม้ว่ามันจะเป็นความจริงแบบใด
ไม่ใช่ซุก ๆ มันไว้ในซอกหลืบของจิตใจ..

ชายหนุ่มและหญิงสาวเจอกันอีกครั้ง ในวันที่ทั้งคู่ต่างมีเจ้าของแล้ว แต่เขารู้ว่ามีบางอย่างไม่เคยเปลี่ยนไป
จากนี้สิ่งที่ค้างคาใจตลอดเวลา 11 ปีจะหายไป...

ทุกวันนี้ผมก็ไมเคยลืมเธอคนนั้นเลยครับ....
ยืมตังค์ผมไป2,000แล้วก็หนีไปเลย
เอาก็ยังไม่ได้เอา ลืมไม่ลงจริงๆครับ :'(

จังซี่มันต้องถอน :diablo:

:-* :-* :-*

คล้ายๆผมเลยวันนี้เธอคนนั้นไม่ได้เจอกันมา11ปีได้แล้ว อยู่ๆเธอก็โทรมาหาผมด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ....ก็เลยถามสารทุกข์สุขดิบกันพักใหญ่ ใจผมเริ่มหวั่นไหวเหมือนเมื่อครั้งก่อนอีกแล้ว แล้วเธอก็เอ่ยประโยคนึงที่ทำให้เหมือนโลกทั้งใบนี้หยุดหมุนขึ้นมาทันที





เธอ:    "ขอยืมตังค์ซักห้าหมื่นสิ"

ผม:    vbgsuhp wx9kp:t แล้ววางสายทันที :^^: :whistle:

ผมก้อโดนแบบนั้น
เซงเหมือนกัน
555

ก้อเจอมันนะแต่มันทำเปนจำไม่ได้ผมก้อไม่ทักหรอก

จังซี่มันต้องถอน :drunk:

 :drunk: