Vmodtech.com

http://twiturm.com/myzy4# (http://twiturm.com/myzy4#)

 :he:

 :-*

 :jap: :jap: :jap:

โดนใจจริงๆ คงอายยากผลประโยชน์มันบังจิตสำนึกไปหมดแล้ว

เดินผ่านแถวบ้านจะเอาขี้ปากบาลให้ไอ้พวกขี้ข้าน้ำเงิน :slap:

ผมกำลังตั้งตาคอยดูจุดจบของไอ้พวกขายชาติครับ

หายไปนานเลยนะครับ

กลับมาพร้อมเพลงสะเทือนใจ

พรรคก่อนด่าไปแล้วมาพรรคนี้ไม่มีความเปลี่ยนแปลง น่าเศร้า

ผลประโยชน์มันใหญ่จริงๆ

ข้างล่างนี้ เป็นการคัดลอกบทความของ บุคคลที่ใช้นามแฝงว่า ผบ.กรม ฯ จิ้งจกขั้วโลก มาให้อ่าน

ทำไม เขมร จึงกล้ารบกับ ไทย ?

1. เรามีหน่วยข่าว เขมรมันก็มีเหมือนเรา เรารู้ว่าเขมรมีแสนยานุภาพแค่ไหน มันเองก็รู้เช่นกันว่าเรามี
อะไรบ้าง และจะทำอย่างไรบ้างเมื่อยกแรกเริ่มขึ้น

1.1 มันรู้ว่าทัพไทยไม่พร้อมรบในช่วงนี้ เพราะยังมีความอ่อนแอทางเศรษฐกิจ และกองทัพเราจะมีปัญหาทั้งเรื่องการช่วยรบ และการสนับสนุนการรบ ถ้าต้องรบยาวเกิน 1 เดือน

1.2 มันรู้ว่าเราวางกำลังตามชายแดนตะวันออกได้โหลยโท่ย และมีช่องโหว่แยะ มันรู้ว่าถ้าจะรบกับ
ไทยต้องตียังไง ต้องตีตรงไหน ต้องร่นตรงไหน แผนรับศึกเขมรของไทยเคยวางไว้เมื่อปี 20 ก่อน อย่างไร ปี 52 ก็ยังไม่เคยเปลี่ยนแปลง

1.3 เขมรมันรู้ดีว่ากองทัพมันเล็กกว่าเราแยะ อาวุธน้อยกว่าเราแบบ 1 ต่อ 3 กำลังพลก็น้อยกว่า 1 ต่อ 3 แต่อาวุธทุกชนิดทางบกของเขมรมีประสิทธิภาพเหนือกว่าเราแบบ 1 ต่อ 3
เช่นกัน ภูมิศาสตร์กายภาพของการเป็นทั้งฝ่ายรุกและรับก็เหนือกว่าเรามาก

1.4 หากเกิดสงครามย่อย

ยกที่ 1 ดวลปืนเล็กด้วยหน่วยขนาดเล็กตามแนวชายแดน ตามช่องทางยุทธศาสตร์ เนินยุทธศาสตร์ เพื่อชิงความได้เปรียบในการครองพื้นที่

ยกที่ 2 ดวลปืนใหญ่ด้วยหน่วยขนาดกลาง

ยกที่ 3 จะตามมาถ้ายังไม่มีคนห้าม ยกที่ 3 คือยกสุดท้ายซึ่งจะบานปลายประกาศเป็นสงครามเต็มรูปแบบ

เขมรมันรู้ดีว่ากองทัพไทยรบได้แค่ 2 ยกเท่านั้นในเวลานี้

เคยดูมวยหมัดหนักๆ ชกชิงแชมป์ไหม ทางแก้คือเราต้องไม่ชก 3 ยก เอามันน็อคให้ได้ในยกที่
1-2 ด้วยการบอมบ์จุดยุทธศาสตร์ทุกด้านทั้งการเมือง เศรษฐกิจ สังคม การทหาร ของเมือง
มัน เอากองเรือยิงถล่มชายฝั่งและเมืองท่าของมัน

2. การเมืองเราอ่อนแอและไม่นิ่ง ภาคประชาชนเราอ่อนแอและแตกแยก ศึกเขมรจะเกิดตอนที่ไทยเป็นแบบนี้
ทุกครั้งตั้งแต่โบราณ

3. ผู้นำและรัฐบาลเราออกอาการให้มันเห็นตั้งแต่ในเวทีระหว่างประเทศ ภาษาทหารเค้าเรียก ส่อเค้า ภาษา
นักมวยเรียก รูปมวยอ่อน เราเป็นประเทศใหญ่กว่า และเราเคยมีบุญคุญกับเขมรท่วมหัวท่วมหู แต่รัฐบาลเราออกอาการสมานฉันท์ตั้งแต่เริ่มทะเลาะทั้งๆ ที่รู้ว่าเราเสียเปรียบ

4. ฮุนเซ็นลองใจประเทศไทย ลองใจหยั่งเชิงกองทัพไทยเพื่อดูรูปมวยด้วย 2 กรณีนี้ อ่านกันแล้วจำไว้นะพวก
ทหารนักกอล์ฟ เรียน เสธ. กันมาแล้วทั้งนั้น น่าจะรู้ดี

4.1 เมื่อปัญหาเขาพระวิหารปะทุขึ้นจากการที่เขมรจะเอาเข้ามรดกโลกแต่ไทยค้าน ในทางเป็นจริง
เขมรจะต้องเป็นฝ่ายมาเยือนไทยเพื่อเจรจาในทุกครั้งเท่านั้น แล้วที่ผ่านไปเป็นอย่างนั้นไหมลองย้อนไปดูเอา สัญชาติกมรเตง อกตัญญู แบบเขมร เมื่อได้คืบก็จะเอาศอก เมื่อเห็นรัฐบาลไทยไม่มีฟอร์มจึงรุกไทยทุกด้านทางเวทีระหว่างประเทศ แม้นจนทุกวันนี้ก็มีแต่ไทยเท่านั้นที่ยกขโยงไปเจรจาแทบจะทุกครั้ง ขอถามตรงนี้ว่า ทส.นายกฯ ท่านเป็นถึงนายพล ท่านไม่สะกิดเด็กออกซ์ฟอร์ดหน่อยหรือ

4.2 การปะทะที่ภูมะเขือ นั่นคือการลองกำลังศึกทางทหาร ลองปฎิกริยาตอบสนองของกองทัพไทย ลองหยั่งเชิงการเข้าประจำแนวของกำลังหลักที่ไทยจะใช้ยันศึกเขมรว่ามีกี่มากน้อย แบบไหน อย่างไร ตามแบบที่มันรู้หรือเปล่า มันแค่อยากจะเช็คข่าวกรองทางทหารของมันว่าแน่นอนรึไม่ ผลออกมาก็อย่างที่เราเห็นๆ กันอยู่ กองทัพไทยโดย ทภ.2 ทำตามแบบฝึกทุกอย่าง ทำตามปี20 ทุกอย่าง

ก็จริงอยู่ที่ว่าการทำสงครามนั้นมันคู่กับความสูญเสีย แต่กองทัพคือเครื่องมือทางอำนาจของปัจเจกรัฐ มีไว้เพื่อปกป้องผลประโยชน์และศักดิ์ศรีของประเทศ ไม่งั้นทุกประเทศทั่วโลกจะมีทหารไว้เพื่ออะไร แม้นแต่วาติกันก็ยังมีทหารประจำพระสันตปาปา ที่เป็นอย่างนี้เพราะทุกประเทศยังคงเชื่อกันอยู่ว่า เลี้ยงทหารพันวันใช้งานวันเดียว ต้องมีสักวันที่ประเทศจะต้องใช้ความสามารถของทหารตนในการปกป้องทุกองค์ประกอบของชาติ

เราควรแก้ปัญหาระหว่างประเทศด้วยความอ่อนโยน แต่ต้องไม่อ่อนแอ

ทั้งเขมรและไทย รู้กันดีแก่ใจว่าถ้าไทยและเขมรต้องรบกันเรื่องเขาพระวิหาร มันไม่เป็นผลดีต่อทั้ง 2 ประเทศ ด้วยเหตุผลต่อไปนี้คือ

1. ไม่ใช่สงครามผนวกดินแดน รบกันให้ตายห่ากันไปทั้ง 2 ชาติ ก็ไม่มีประเทศไหนถูกลบชื่อจากแผน
ที่ การทหารในแบบของฮุนเซนที่ออกอาการแข็งกร้าวนี้ ฮุนเซนใช้มันเป็นเครื่องมือในการเมืองระหว่างประเทศเท่านั้น สมมุติถ้ารบกันจริง ตายเท่ากันชาติละ1 ล้านคน เขมรมีคนเหลือกี่ล้าน ไทยเหลือกี่ล้าน มองภาพรวมระหว่างไทย-เขมร ใครเสียหายมากกว่ากัน ฮุนเซนมันคิดออก

จีน ลาว เวียดนาม 3 ชาตินี้มีบทให้เลือกเล่นอยู่แค่ 3 บท ในกรณีที่ไทย เขมรรบกัน 1. เลือกเขมร 2. เลือกไทย 3. เป็นกลางและเป็นคนห้าม

แต่ 1000 นึง เอาบาทเดียว ทั้ง 3 ชาตินี้เลือกบทที่ 1 แน่นอน เพราะ

ก. ลาว เขมร เวียดนาม เข็ดกับอิทธิพลของอเมริกาและโลกตะวันตก ในขณะที่ไทยแนบแน่นกับทั้ง
อเมริกาและตะวันตก 3 ชาตินี้รวมทั้งจีนคิดแบบเดียวกันคือ ไทยคือที่เดียวในอินโดจีนที่อิทธิพลตะวันตกยังคงอยู่และยังคงหวังขยายอิทธิพลในอินโดจีน

ข. นโยบายต่างประเทศของไทยนั้น ทั้งอิงทั้งโน้มเอียงไปทางอเมริกาและตะวันตกอย่างชัดเจน ทั้ง
การเมือง เศรษฐกิจสังคม รวมทั้งการทหารด้วย การฝึกร่วมทางทหารระหว่างไทย อเมริกา และชาติตะวันตกในเขตอินโดจีน ลาว เขมร พม่า จีน เขามองว่าไทยคือคนแปลกหน้าที่พาคนอื่นนอกบ้านมาคุกคามเพื่อนข้างบ้าน

2. เขมรนั้นกำลังเร่งพัฒนาชาติตัวเองให้ทันโลก หากเกิดสงครามระหว่างประเทศขึ้น การพัฒนาชาติจะ
สะดุดลง ข้อนี้มันรู้ดี การลงทุนจากต่างประเทศซึ่งเป็นหัวใจหลักในหลักการก้าวกระโดดที่เขมรลอกแบบมาจากเวียดนามนั้นจะเดี้ยงทันที ยิ่งถ้าหากบีบคั้นกองทัพไทยมากๆ กองทัพไทยก็คงไม่มีทางเลือกในการที่จะน็อคเขมรด้วยทางอากาศและทางทะเล เพื่อยุติสงครามโดยไว 2 ทางนี้ เขมรรู้ดีว่าคือจุดอ่อนของตัวเอง และคือจุดแข็งของกองทัพไทย ส่วนเรือรบใกล้ฝั่งที่จีนให้เขมรมา 8 ลำนั้น กองทัพเรือไทยยังเหนือกว่าเยอะ

3. ฮุนเซน ใช้เครื่องมือทางการทหารของเขมรเพื่อบลั๊ฟไทยในสายตานานาชาติ กลยุทธ์เช่นนี้ถ้าไทยไม่เด็ดขาดในการตอบกลับ แบบอยู่ในเกมส์ เราจะตกเป็นเบี้ยล่างเขมรในสายตาชาวโลก แบบที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ การยั่วยุของกองทัพเขมรตามแนวชายแดนนั้น ไทยต้องตอบกลับให้หนักกว่า10 เท่าในการยั่วยุ 1ครั้ง เพื่อตัดไม้ข่มนามในทางทหาร การใช้เครื่องมือทางทหารของไทย รัฐบาลต้องเด็ดขาด พื้นที่ไหนที่พิพาทและหากเราคิดว่าจะไม่ยอมเสียไปโดยเด็ดขาด เราต้องใช้การทหารเข้ายึดครองและตอบโต้เด็ดขาดเต็มรูปแบบเมื่อมีการรุกล้ำ นี่คือการบีบให้เขมรต้องเจรจาในระดับรัฐบาล และเป็นการปรามท่าทีแข็งกร้าวของเขมรที่นับวันจะคุกคามไทยมากขึ้น

ประวัติศาสตร์ ไทย เขมร รวมทั้งยุคปัจจุบันอย่าง โปเชนตง1 คือยุทธการที่เขมรมันจำไม่มีวันลืม ฮุนเซนกำลังพยายามลบความคิดของคนเขมรที่ว่าสู้ไทยไม่ได้ ด้วยการก้าวร้าวทางการทหารกับไทยทุกรูปแบบและทุกครั้งที่ให้ข่าวกับสื่อเขมรและสื่อสากล เพื่อให้คนเขมรทั้งประเทศสนับสนุนแนวทางของมันและการเมืองของมัน มันทำแบบนี้เพื่อให้คนเขมรรู้สึกมีศักดิ์ศรีในกระแสชาตินิยมโดยเอาไทยเป็นเครื่องมือทางการเมืองของเขมรเอง

ทางแก้ปัญหาเฉพาะหน้าของไทยในกรณีเขมร

1. ตรึงทหารไว้เช่นเดิมให้เข้มแข็ง ข่มเขมรด้วยแสนยานุภาพเท่าที่เราเหลือทั้ง 3 มิติ ไม่มีการถอนทหารใน
พื้นที่พิพาทเด็ดขาด รวมทั้งในช่องทางยุทธศาสตร์ชายแดนที่สำคัญๆ ถ้ามีการรุกล้ำ กองทัพต้องขับไล่เต็มกำลัง เจรจาไม่ลงตัว ไม่มีข้อสรุปในการเจรจา เราก็คงกำลังทหารไว้แบบนั้น กองทัพมีไว้เพื่อการนี้ นี่คืองานของกองทัพ

2. เลิกเจรจาด้วยการบินไปเยือน ให้มันมาเองมั่งถ้าอยากจะแก้ปัญหา เราต้องวางประเทศให้มีศักดิ์ศรี มีจุดยืนให้ชัดเจน

3. โยนเรื่องนี้ในทางปฎิบัติให้ฝ่ายทหารดูแลเพื่อเลี่ยงปัญหาการเอามาเป็นประเด็นทางการเมืองภายในของเราเอง รัฐบาลดูแค่นโยบายในการแก้ปัญหาและการเจรจาเท่านั้น แปลไทยอีกทีคือ รัฐบาลเป็นคนคุย กองทัพเป็นคนรบถ้าออกรูปนักเลงมา

4. ตัวปราสาทและพื้นที่ใต้ปราสาทให้มันไป ส่วนพื้นที่โดยรอบและใกล้เคียงถ้าจะเอาต้องรบกัน ผิดไปจากนี้ไทยไม่ตกลงทุกรูปแบบ สุดท้ายใครอึดกว่ากันไม่นานก็คงรู้ ประกาศจุดยืนรัฐให้คนไทยทั้งมวลได้รู้ในปัญหานี้ ความเข้าใจของชนในชาติในปัญหานี้จะได้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน การเอาไปเป็นประเด็นทางการเมืองจะได้จบลง ที่เหลือก็แล้วแต่เขมรมันว่าจะเอายังไง