Vmodtech.com

ช่วงนี้เซ็ง ๆ ครับ มีหมามาเห่าหน้าบ้านบ่อย ๆ ...หมาขี้เกลียดด้วย...ได้แต่รอข้าวจากชาวบ้านมาป้อนให้ แถมยังไปแย่งข้าวชาวบ้านอีก...เจอหมานิสัยแบบบ ทำไงกะมันดีครับ ช่วงนี้เจอบ่อยครับ อิอิกำ...
(http://www.rakbankerd.com/kaset/Animal/1164_1.jpg)

ท่าทางจะชรามากแล้ว อิอิกำ

อิอิ อะไรหว่าครับ ตากล้องมือหนึ่งของประเทศ

แก่มากแล้วนะครับเนี่ย :o

ท่านหมายถึงหมาที่สวมเสื้อแดงหรือเปล่าครับ   เง้อ.... :drunk:


ทำไปได้จริงๆครับ  ใครชอบใส่เสื้อเหลือง เสื้อแดง  กลายเป็นว่าไม่กล้าใส่เลย  เง้อ     แย่จริงๆครับแฟชั่นยุคนี้

ถ้ามันแค่เห่าก็อย่าไปถือสามันเลยครับ

แต่ถ้ากัดไม่เลือก ก็สงเคราะห์ให้เกิดใหม่เลยครับ

อืม...ต้องเอาน้ำร้อนราดครับ อิอิกำ

สภาพมันขนาดนี้แล้วอย่าไปทำอะไรมันเลยครับ

คงไม่ว่องไวพอที่จะมาทำอันตรายเราได้หรอก


คนแก่นี่ยังน่ากลัวกว่าหมาแก่ครับ :bad:

อิอิอิอิ......เห็นอาการมันชักจะล่อแล่...จริง ๆ ครับ เฮ้อ....เวรกรรมมันมีจริง ๆ ด้วย 555+

ยิงทิ้งซะ จะได้ไม่ทรมาน

หนังมันเหนียวยิงไม่เข้าหรอก :tuxout:

เกย์แก่ก็น่ากลัวครับ  อิอิกำ :out:

ดูน่าสงสารมากครับไข่เหี่ยวเชียว :out:

ผมว่าเอามายิงตัวนี้ดีกว่าครับ แต่ไม่รู้จะยิงมันเข้าหรือเปล่านะครับ หนังหน้า + หนังตัวมันคงสุด ๆ  :lol:

(http://www.manager.co.th/asp-bin/Image.aspx?ID=553000005821611)

ลองเดากันดีกว่าครับว่า  สไปเดอร์แมนท่านผู้นี้  จะได้ขวัญถุงจากท่านผู้นำสักกี่บาทกันครับ  เง้อ



ผมว่า  ร้องเพลงทั้งชาติ   ทำให้บ้านเมืองชิบหายวันเดียวแล้วได้เงินไปเสพสุขดอกเดียว  สงสัยอย่างหลังจะแมทช์กับตัวเค้ามากกว่าครับ เง้อ  ว่ากันไม่ได้เนอะ    เงินไม่เข้าใครออกใครจริงๆครับ :out:

เริ่มลอยทะเล...กลับเข้าก่อนครับไม่เกี่ยวกะการเมือง

เคล็ดวิชา เหี้ย..ตะกายตึก  :rofl: :rofl: :rofl:

แค่หมาจานกระด่าษเห่าเครื่อง อย่าไปสนใจมันเลยครับ :drunk:

นั้นมันเซนต์เบอนาร์ด นี้น่า  ไม่น่าเอามาเปลี่ยบเทียบ กับไอ้แก่เลยครับ อิอิ   เดียวเซนต์เบอนาร์ดจะเสื่อม อิอิ

  :rofl: :rofl: :rofl: :great: :great:

มาเข้าเรื่องหมาตัวในภาพดีกว่าครับ



ไม่ทราบว่าอาจารย์ Zadman  คิดจะพาเจ้านี่ไปหาหมอหรือเปล่าครับ


ถ้าไม่  อาจารย์สามารถที่จะอาบน้ำมันได้หรือเปล่าครับ  หมายถึงเบื้องต้นต้องจับตัวมันได้ และ มันไม่โซโล่มือเรานะครับ เง้อ 


ถ้า มันยอมให้จับ  ก็โอเคครับ      ถ้าจะทำหรือว่า   มีเวลา และถ้าคิดจะทำก็จัดการได้เลยครับ

หรือว่า  ถ้าไม่สามารถทำได้   ด้วยความไม่สะดวกแต่อย่างไรด้วยตามแต่ประการทั้งปวง  ก็ไม่เป็นไรครับ

ผมไม่ได้พูดประชดประชันอะไรนะครับ เดี๋ยวจะเข้าใจผิดครับ  ถ้ารู้สึกไปอย่างนั้นผมก็ขออภัยด้วยครับ

แต่ว่า   พวกสิ่งมีชีวิตไม่ว่าจะคนหรือสัตว์  มันย่อมมีกรรมของแต่ละตัวของแต่ละคนไปครับ     ถ้าเราสามารถไปช่วยบรรเทากรรมของมันให้ลดลง หรือถ้ามีใครเค้าทำได้ก็  ดีเหมือนกันครับ แต่ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไรครับเพราะกรรมมันมีอยู่หลายรูปแบบครับ    อย่างบางทีคนเรานี่  ข้างนอกนี่ดูสดใส  ดูไม่น่าสังเวช ไม่น่าเวทนาอะไร แต่ข้างในใจจริงๆอาจจะเละเทะยิ่งกว่าสภาพหมาตัวนี้อีกนะครับ  ซึ่งก็แล้วแต่กรรมของใครของมันครับ   แต่ถ้า อิอิกำ  อันนี้ก็ต้อง อิอิกำจริงๆครับ   อิอิกำ :drunk:





เข้าเรื่องอีก  ถ้าจับมันอาบน้ำได้   อย่างไรให้ใส่ถุงมือไว้ก่อนที่จะจับตัวมันนะครับ  เผื่อว่าที่บ้านเราเลี้ยงหมาอยู่แล้วมันจะได้ไม่ไปติดเด็กๆที่บ้านครับ     ถุงมือนี่ไม่จำเป็นต้องเป็นถุงมือตรวจโรคอะไรนะครับ   ถุงมือซักผ้าหนาๆนี่ก็ได้ครับ   
อุปกรณ์อีกอย่างนึงก็คือ แปรงขนนิ่มๆสักหน่อย      เราอาจจะใช้พวกแปรงขนหมูขนม้าอะไรก็แล้วแต่จะเรียกแล้วกันครับ   จะได้ หรือว่าแปรงขนาดเล็กๆขนนิ่มๆก็ได้ครับ   

ส่วนแชมพู ไปเบิกของคุณหมอสัตวแพทย์ใกล้บ้านก็ได้ครับ   จากที่ผมประเมินดูด้วยภาพนะครับ เบื้องต้น คาดว่าน่าจะเป็นไรขี้เรื้อนเปียกครับ (ขี้เรื้อนรูขุมขนก็แล้วแต่จะเรียกครับ) เป็นปรสิตชนิดหนึ่งอาศัยในรูขุมขนนี่แหละครับ  บนหมาก็มี บนคนก็มี แต่ว่าถิ่นที่อยู่อาศัยมันแตกต่างกันครับ   แถมมีอาการอักเสบของผิวหนังซะด้วยครับ  ส่วนอื่นๆคงต้องให้สัตวแพทย์ท่านประเมินดูจากการตรวจผิวหนังหาเชื้อร่วมด้วยอีกครับ   บางทีสภาพนี้อาจมีเชื้อราร่วมด้วยครับ



อย่างไรถ้าจะไปหาหมอท่าน ถ้าเราไม่สะดวกพาไปหาด้วยก็ แจ้งอาการเบื้องต้นไป  ถ่ายภาพให้ดูด้วยแบบนี้นะครับ
อย่างน้อยก็  ขอให้ได้อาบน้ำมันบ้างครับ    ใช้แชมพูรักษาผิวหนังก็น่าจะพอช่วยบรรเทาความทรมาณได้ระดับนึงครับ 

ส่วนขั้นตอนในการอาบน้ำสุนัขที่เป็นโรคผิวหนัง คงต้องรบกวนปรึกษาสัตวแพทย์ที่เค้าจัดแชมพูยาให้นะครับ  ว่าคุณหมอท่านจะว่าอย่างไรก็เอาตามนั้นครับ 

ส่วนแปรงที่ผมแนะนำไป    จริงอยู่นะครับ   ผิวหนังบางจุดมันอาจจะมีอาการอักเสบจนมีแผลเปิด  แต่ว่า  ไม่อาบก็ไม่ได้ครับ   สิ่งสกปรกบนผิวมันยังคาๆอยู่อย่างงั้น   ไม่จบไม่สิ้นสักทีครับ     ตรงบริเวรที่มันมีสะเก็ดหรือมีคราบไขมันเกาะมากๆ  เราเอามือเราถูๆขัดๆ มันออกยากครับ  ให้ใช้แปรงชุมแชมพูนี่แหล่ะครับ    ผสมน้ำแล้วก็ขัดเบาๆก็หลุดล่อนออกแล้วครับสำหรับผิวหนัง แต่หมามันจะแสบหน่อยก็ไม่เป็นไรครับ   อาจจะทำแค่ครั้งสองครั้งในตอนแรก   หรือตรงที่ยากในการทำความสะอาด อย่างเช่น  อุ้งตีน อะไรอย่างงี้ครับ  จุดอับๆมันสะสมเชื้อโรคเยอะครับ ก็ทำความสะอาดให้มันหน่อย


ที่เหลือก็   เช็ดตัวให้แห้ง     ถ้าเป็นไปได้  ถ้ามีไดเป่าผมคนนี่แหล่ะครับ   ไดขนที่ไม่ค่อยจะมีให้มันแห้งๆหน่อย   แล้วก็   ผูกเชือกจำกัดบริเวณมันได้ให้อยู่บนพื้นปูนแห้งๆได้  ก็ดีนะครับ     หรือว่า   เอามาอยู่บ้านเราก่อนสักอาทิตย์นะครับ   อาบน้ำช่วงแรกอาจจะสองวันครั้ง สามวันครั้ง  ก็ยังดีครับ    คาดว่าอาการบนผิวหนังก็จะเบาๆลงครับ  เชื้อบนผิวหนังอาจจะยังคงมีอยู่แต่ปริมาณอาจจะลดลงจากการชะล้างของแชมพูของที่หมอจัดมาให้นะครับ   ที่สำคัญเชื้อราบนผิวถ้ามันมีก็คงจะช่วยได้เยอะครับ     อย่างไรก็  ตอนล้างแชมพูก็ล้างออกให้หมดนะครับ    เพราะเดี๋ยวไม่หมดผิวหนังอาจจะเกิดอาการแพ้ได้ครับ


อย่างไรก็   ถ้าเราทราบน้ำหนักของไอ้เจ้าตัวนี้ก็   ดีเหมือนกันนะครับ เผื่อคุณหมอท่านอาจจะจัดยาให้เรามานะครับ   อาจจะใช้เครื่องชั่งน้ำหนักคนเครื่องเล็กๆแล้วอุ้มชั่งน้ำหนักแล้วลบน้ำหนักตัวเราออกก็จะได้น้ำหนักตัวหมาตัวนี้มาครับ 




ใช้เวลานะครับ  โรคผิวหนัง    ผิวผุๆกันแบบนี้   ถ้าดูแลสักหน่อยขนก็จะสวยเหมือนเดิมแล้วครับ   
จริงๆมันหมาพันธุ์เลยแหละครับ  เพียงแต่  บางทีคนมันก็จัญไรในกรณีเจ้าของทิ้งๆขว้างๆมันนะครับ  เพราะว่าหมาพันธุ์นี่ cost ในการดูแลค่อนข้างสูงครับ  แต่สำหรับคนรักหมารักแมว   ไม่มีคำว่า cost หรอกครับ  เพราะว่า   มีหมื่นหมดหมื่น มีแสนหมดแสน  ไม่มีบ่นหรอกครับถ้ามันอยู่กับเราได้นานๆครับ    อย่างหมาผมฟันบิ่นนิดนึงนี่ผมก็แทบบ้าเหมือนกัน  เครียดไปเป็นอาทิตย์เลยครับ  เง้อ....  มันเป็นขนาดนั้นจริงๆครับสำหรับคนเลี้ยงสัตว์นะครับ    ใครจะว่าเวอร์ก็ช่างแม่งเหอะครับ     คนเลี้ยงด้วยกันจะเข้าใจครับ




ยังไงถ้าไม่ได้ทำอะไรกับมัน ปล่อยมันไปตามบุญตามกรรม  ก็ไม่เป็นไรครับ  ถือว่าเป็นกรรมของมันครับ
แต่ถ้ากระจายเรื่องไปให้กับบางท่าน อาจจะในเว็บบอร์ดอื่นๆที่เลี้ยงหมา อย่างเช่นพวกบอร์ด thaidog อะไรงี้ก็  เค้าเห็นเป็นหมาพันธุ์ บางทีเค้าอาจจะอยากยื่นมือเข้ามาช่วยหมาตัวนี้ก็ได้ครับ     เนอะ ยังไงมันก็มีเครดิตกว่าหมาไทยตรงที่เป็นหมาพันธุ์นี่แหล่ะครับ  รักษาหายแล้วมันก็น่ารักดีนะครับ   แบบนี้แหล่ะครับหมาเมืองหนาวมาอยู่ไทย ปัญหาเยอะจัดแบบนี้แหล่ะครับ พอตอนมีปัญหาเจ้าของที่มันจัญไรๆมันก็ทิ้งครับ    ไร้ความรับผิดชอบไปซะอย่างงั้น



ยังไงก็  ผมคงช่วยได้เพียงเท่านี้ครับ      ที่เหลือก็ แล้วแต่พิจารณานะครับ  ขอบคุณอาจารย์ Zaddman ที่เอารูปมาช่วยลงให้ด้วยครับ

 ::190208:: ::190208:: ::190208:: เยี่ยมไปเลยครับท่าน

ลองดูที่นี่ก็ได้นะครับ


http://www.thaidogcenter.com/forumdisplay.php?f=33 (http://www.thaidogcenter.com/forumdisplay.php?f=33)


ระบุพิกัด GPS ไปเลยก็ได้นะครับ   ปกติคนเลี้ยงพันธุ์นี้มีสะตุ้งสะตังค์ซัพพอร์ตได้อยู่แล้วครับ


ไม่ใช่การปัดความรับผิดชอบอะไรนะครับที่เราไปโพสแบนี้ครับ  เพียงแต่ว่าถ้าเราไม่สามารถดูแลมันได้ อาจจะหน้าที่การงานหรือว่าอาจจะไม่อยากให้หมาที่เราเลี้ยงติดโรคไปด้วยนะครับ  ยังไงก็ต้องเซฟเด็กๆที่บ้านด้วยครับ   ก็อาจจะลองดูว่าใครพอจะช่วยเหลือมันได้แบบเอาไปดูแลรักษาต่อ  คนใจบุญมีเยอะอยู่แล้วครับในสังคมนี้ครับ  ไม่ได้มีแต่ปิดถนนประท้วงอย่างในภาพที่เห็นในทีวีกันอย่างเดียวครับ  เง้อ


ลองวัดดวงดูครับว่า  หมาตัวนี้ชีวิตมันจะเป็นยังไงต่อไปครับ   จริงๆมีชีวิตที่น่าเวทนากว่านี้บนโลกเราอีกเพียบครับ เหอๆๆ   อย่างน้อยก็ในตู้กระจกนี่  เลี้ยงดูไปเท่าไหร่ ก็ไม่มีหมดจริงๆครับ  แต่ว่า  น้ำเราจะหมดตัวก่อนครับ อิอิกำ :drunk:

ไอ้น้ำหมดตัวก่อนนี่แหละครับ...ต้องโด๊บสักหน่อย อิอิอิอ  หมาในรูปถ้าเป็นหมาที่มันไม่ทำไรกะผม ผมก็ยินดีช่วยครับ แต่ถ้าหมาพี่จ้องจะกัดเรา ผมคงปล่อยตามชะตากรรมของมันไปล่ะครับ

ปล. รูปหมาตัวนี้ผมเอามาจากใน Net  ครับ คุคุคุค  ^^

เหมือนพระท่านว่าแหละครับ   


ยกตัวอย่างนะครับ


หลวงตาบัว ก็ศิษย์หลวงปู่มั่นนี่แหล่ะครับ

หลวงตาบัวท่านก็มีปริศนาธรรมกับหลวงปู่มั่นครับ  เรื่องเกี่ยวกับสัตว์ที่ชาวบ้านนำมาใส่บาตรตอนเช้าๆ  นี่แหล่ะครับ หมายถึงแปรรูปเป็นอาหารเรียบร้อยแล้วนะครับ แต่พระท่านที่มีอภิญญาที่สามารถรับรู้ได้ว่า  ที่ยัดๆในถุงในปิ่นโตนั่น  เค้าตายอย่างไร เป็นมาอย่างไร   อย่างเช่น   หมูป่าตายตามอายุขัย   ชาวบ้านก็นำมาประกอบเป็นอาหารแล้วถวายทานไป  หรือ  ชาวบ้านฆ่าสัตว์แต่ฆ่าเมื่อยังชีพเลี้ยงชีพครอบครัวและนำส่วนที่ได้มาให้ทานต่อ  หรือ  สัตว์ที่มาในรูปของการทรมาณว่าจะตายเพื่อนำมาเป็นอาหาร ไม่ว่าจะวิธีการปรุงอาหารอย่างไรก็แล้วแต่นะครับ ก็อีกอย่างหนึ่ง  แบบนี้พระท่านก็สามารถที่จะเลือกฉันท์ได้ครับ  สำหรับพระอรหันต์นะครับ

แล้วที่ว่า  สัตว์บางจำพวกนี่ ที่เค้าตายแบบอย่างวิธีที่ทรมาณ  ท่านจะทำอย่างไร

พระอาจารย์มั่นก็บอกไปแหละครับว่า   กรรมของสัตว์    ....................    ก็เป็นกรรมของสัตว์จริงๆครับ   ประกอบคุณงามความดีกรรมชั่วกรรมดี  ได้รับผลกรรมยังไงก็  ในชาติของสัตว์ บางทีก็ไม่มีใครยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือได้   ถึงแม้บางทีเราอาจจะทำได้ มันก็ไม่ใช่ทุกตัวทุกหมู่ทุกเหล่าให้พ้นทุกขเวทนาไปได้ครับ    สุดท้ายก็ได้แต่แผ่เมตตาให้ครับ


เรื่องเหล่านี้  หาอ่านได้จาก  หนังสือที่วัดบ้านตาด อุดรธานีได้ครับ เป็นหนังสือแจกในวัดครับ  (บ้านผมพากันไปตั้งแต่พศ. 30 ประมาณนี้แหล่ะครับ ตั้งแต่สมัยท่านยังเทศอยู่บนศาลาเดิมตั้งแต่ที่ยังไม่ได้ยกเสาสูงขึ้นจากเดิมอย่างที่เป็นอยู่นะครับ  สุดท้ายก็  ท่านก็ตามสังขารก็มาเทศอยุ่ข้างล่างใต้ศาลาวัดครับ       เห็นพวกสัตว์เหล่านี้ก็เวทนาครับ แต่เราก็ไม่สามารถช่วยเหลือมันได้ทุกตัว  หรือว่า  คนก็เหมือนกันครับ    คนบางจำพวกก็ไม่สามารถช่วยเหลือหรือพาเค้าไปในที่ที่ดีขึ้นกว่าเดิมจากที่เค้าเป็นอยู่ได้  เราก็ปล่อยไปตามกรรมของสัตว์เช่นกันครับ     สรุปคือ  เราทุกคนก็มีกรรม  มีความเวทนาในตัวเองอยู่แล้วครับ เนอะ   


ฟังดูหดหู่ดีครับ    ว่าแล้วเดี๋ยวไปส่องตามตู้กันดีกว่าครับ อิอิกำ :drunk:

อิอิอิอ Thanks ครัสำหรับแนะนำ ไอ้อันหลังนี่ยน่าสนอยู่นะ คุคุคุคุ

เยี่ยมไปเลยครับ


รูปถ่ายนี่บางทีไม่จำเป็นต้องเพอร์เฟกซ์ องค์ประกอบ สี คอนทราสดีเยี่ยม เทคนิคดีเด่นอะไรเหมือนกันครับ 
แค่ภาพภาพนี้ก็  เห็นแล้วก็บอกเล่าอะไรได้หลายๆเรื่องเลยครับ เนอะ


มีภาพสวยๆไปถ่ายกันมาอีก   เอามาลงเดี๋ยวช่วยกันเสพครับ สไตล์ street document เหมือนที่ท่านเคยเอามาลงนี่ผมก็ชอบครับ  อิอิกำ

ช่วงนี้ไม่กล้า...ออกครับ กลัวโดนลูกหลง  ...ช่วงนี้ไม่กล้าออกเลย ไม่รู้ใครเป็นใคร