ตกลงนี่ ลงบันทึกประจำวันไว้เฉยๆซะงั้น งานนี้ไม่มียัดสักบาทเลยคงได้แต่ทำใจครับ แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย
คงไปล๊อคของโรงรับจำนำ กับ ของร้านรับซื้อ อะไรทำนองนี้ครับ
พอดีว่า ระหว่างที่ ทำภาระกิจในห้องปาดอยู่ก็ เลยเอาทรัพย์สินใส่ไว้ในเก๊ครับ
กลับมา ชิบหาย โน๊ตบุ๊ค E450 อยู่ครับ ปกติสุขดี นาฬิกาก็อยู่ (ใส่นาฬิกาเข้าห้องไม่ได้ครับต้องถอด)
หายไปอย่างเดียว note หายครับ เหยดเข้ ..... กล้องวงจรปิดก็ไม่มีครับ คนก็ เดินไปเดินมาแถวๆนั้นแหล่ะ คาดว่าคงคนกันเองนี่แหล่ะครับเอา แต่ไม่รู้ว่าใครเท่านั้นครับ ห้องก็ไม่ได้ล๊อคครับเรื่่องของเรื่อง เข้าๆออกกันได้อิสระ ถือว่าไว้ใจซึ่งกันและกันไป
ตกลงคือ เมียด่าครับ ด่าเช็ด YedPed TeeKaeMaeYes Here Here เลยครับ ดอกนี้
พวกเบอร์บัญชีแบงค์ ข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทต่างๆ ใส่ไว้ในนั้นแทบทั้งหมดครับ เยี่ยมเลยครับ
คือ จะมาบอกว่า เดี๋ยวนี้ผมว่าเราพึ่งพวก อุปกรณ์จัดเก็บอย่างใดอย่างหนึ่งมากเกินไปครับ ไปๆมาๆ พอบทมันจะจาก ก็หายในพริบตา รูปเริบ เกลี้ยง ถ่ายๆไว้ สำคัญๆทั้งนั้น กลับมานึกถึงสมัยจดบันทึกใส่สมุดบันทึกเลยครับ เป็นเล่มๆ ปีนึงก็แจกรับกันไม่หวาดไม่ไหว เดี๋ยวนี้เค้าเอามาให้ เป็นขยะไปเลยครับ เง้อ
แล้วพอบทมันได้เสพของพวกนี้ มันเสรือกเลิกยากครับ ปล่อยวางก็ไม่ได้ คือมันมีให้ใช้แล้วก็รู้สึกว่า เอ่อ สะดวกดี เค้าก็ทำมาดี ไม่ว่าจะ Device แบบไหน มันสะดวกทำงานครับ ลดเวลายุ่งยากได้เยอะเลย แต่ก็อย่างที่ว่าครับ หายก็หายในพริบตา เสียดายครับ เสียดายของในนั้น อุตส่าห์แปลงหนังคูณใส่ไว้สามสี่เรื่อง ดีๆทั้งนั้น ยังไม่ได้ดูเลยครับ เง้อ
พึ่งรู้อีกอย่าง ร้องขอให้ไปตรวจลายมือ เค้าไม่ไปครับ เค้าบอก ไม่มีเจ้าหน้าที่เพียงพอ ไปทำงานอื่นที่สอบสวนงานสำคัญๆไป ก็คงเหมือน มอไซด์หาย ของหายทั่วๆไปครับ ตามยาก แกก็ไม่ทำเลย อันนี้ก็พอเข้าใจครับ ตำหนวดไทย จับได้แม้กระทั่งผี แต่คนตัวเป็นๆ จับไม่เป็นครับ เผลอๆ ติดแพะมาอีกด้วยครับ อิอิกำ
