ที่อยากเก็บไว้ให้ลูกต่อ เพราะ เพิ่งได้กล้องที่พ่อผมใช้เงินเดือนแพทย์เดือนแรกๆ ซื้อไว้ถ่ายรูปแม่มาครับ....
โชคดีที่เก็บไว้ในห้องพ่อ-แม่ ที่ฟาร์ม เลยยังอยู๋ (บ้านพ่อที่กทม. ไม่ได้อยู่ ขโมยมันขึ้นมากินนอนรื้อของอยู่หลายวันเลย... ขนไปเรียบ ปืนสะสมหลายกระบอก กระสุนเจาะเกราะ เสื้อเกราะอ่อน Silencer (ตอนหนุ่มๆ ผมชอบของพวกนี้) ขนาดเครื่องเพชรแม่ผมที่ใช้บ่อย ไม่เอาเข้าธนาคาร ซุกในในกล่องเครื่องสำอางเล็กๆ บนโต๊ะแต่งหน้า (หลายชิ้นมาก แยกกล่อง) มันยังรื้อกล่องเอาไปได้หมด) คราวสุดท้ายที่พาพ่อไปเอาของบางชิ้นที่ ฟาร์ม พ่อผมเค้ายกลงมาให้ผม....
คิดๆไป มีของที่ระลึกเก็บไว้ให้ลูกผมบ้าง ก็น่าจะดี......
เอามา ไม่รู้เป็นภาระหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ ของพ่อผมทุกชิ้นที่ได้มา ต้องบูรณะให้อยู่ในสภาพสมบูรณ์ที่สุดเท่าที่ทำได้ เก็บไว้ให้ลูกผมต่อครับ... เอามาเสร็จ ต้องเช็คว่ามีราไหม โชคดีไม่มี เลยต้องหากล่อง หามิเตอร์ หาสารดูความชื้น มาเก็บรวมกับของเล่นชิ้นอื่นของผม... กล่องใหญ่กว่ากล่องตู้เซฟธนาคารที่เช่าไว้ เลยต้องเก็บไว้ในบ้านครับ..
มี Serial No. ด้วย ถ้าหลักเกินล้านเนี่ย ราคาไปอีกระดับนึงเลย....
กล้องตัวนี้แม่ผมใช้ครับ พ่อสอนแม่ถ่ายรูปด้วย ผมเคยเอาไปเล่นตอนเด็กๆ ทำหล่นอยู่หลายครั้ง ยังมี Film อยู่ข้างในเลย ถ่ายได้อยู่ ตัววัดแสงยังทำงานได้ โชคดีจริงๆ
ที่วัดแสง อายุเยอะมาก แต่ใหม่เอี่ยม ใช้งานไม่ได้ เพราะพ่อผมใส่แบททิ้งไว้หลายปีมาก ส่งซ่อมที่อมร เค้าบอกว่าค่าอะไหล่ 800 ดีใจสุดๆ แต่พอเปิดเครื่องดูแล้ว สุดเยียวยา สนิมเต็มตัวเลย .... ต้องไปเอากลับมาเก็บเป็นที่ระลึกอีกรอบ...
