ที่สระแก้วโรงเรียนประถมของผมเมื่อก่อนยังเป็นค่ายทหารอยู่เลยครับ
พวกหลุมหลบภัยยังได้ไปวิ่งเล่นอยู่เลยครับ
ช่วงเวลานั้น ทุกๆเช้าคนในหมู่บ้านจะไปตลาดด้วยรถทหารครับนัดกันตั้งแต่เช้ามึดเลยอ่ะครับ
ถอนกำลังออกจากหมู่บ้านนะจะช่วงปี31-32ประมาณนั้นอ่ะครับ
เดี๋ยวนี้หลุมหลบภัยต่างๆโดนถมหมดแล้วอ่ะกลายเป็นสนามบาสสนามตระก้อไปแล้ว
ผมเคยถามคนงานเขมรที่บ้าน พวกเขาบอกว่าเดินจากบ้านเขาที่อยู่ในเขมรมาบ้านผมสามารถใช้เวลาภายในคืนเดียวไปกลับได้ครับ
พวกเขาแบกเพื่อนที่เป็นไข้กลับบ้านตอนหัวค่ำ พอเช้ามาก็มารอที่หน้าบ้านเบิกค่าแรงกันแล้วอ่ะ
ช่วงปี37-40หมู่บ้านผมรถหายมากที่สุดครับ บางคนโดยจี้ยกครอบครัวแล้วเอาไปปล่อยแถวชายแดนยังมีเลยครับ
จี้ ปล้น ปาดคอ เป็นปรกติ เคยมีครั้งหนึ่งมันเอารถไปได้แล้วแต่ระหว่างข้ามคลองรถมันดันตกสะพานไม้เลยได้รถคืนมา
สงครามช่องโอบก ช่องจอม ตาพระยา จบปี2531ครับ ที่สายัณห์เขาเอามาร้องเป็นเพลงดังกันนั่นแหละ
พอสงรามจบ เพราะได้จีนช่วยเหลือทำสงครามสั่งสอนเวียดนาม เวียดนามก็ถอนกองพลรถถัง
จากชายแดนไทย-เขมร เอาไปยันกับจีน ทางชายแดนเวียดนาม-จีนแทน ป๋าเปรมลาออกจากนายกกลางสภา
แล้วได้นายกคนใหม่ คือพลเอกชาติชาย ประกาศนโยบาย เปลี่ยนสนามรบเป็นสนามการค้า
หนังสือการ์ตูนยังเอาไปเขียนล้อ เป็นรุปน้าชาติแบกของไปขายกลางสนามรบอยู่เลย
