momo ในตำนาน นู๋จำได้ฮะ
ตอนนี้มันมีลูกแล้วด้วยนะน้า แถมมันเป็นหัวหน้าสมาคมผู้ปกครองมันด้วยนะ คาดว่าน่าจะเป็นลูกกรอกครับ
แล้วไม่รู้ว่าเมียมันไปเป็นลูกนายพลตอนไหน โคตรฮาเลยครับ อิอิกำ
เยี่ยมไปเลยครับ หรือว่าอาจจะมาจาก บอร์ดท่านนายพลก็ได้ครับ เง้อ
Always Jun-Rai จริงๆครับซีรีย์บังคุง ขำกลิ้ง ลิงกับควายเนี่ย อิอิกำ
ว่าแต่เรื่องโมเดล ผมก็อยากจะกลับมาเล่นอีกเหมือนกันนะครับ แต่ผมไม่ได้เล่นแบบหุ่นเรซินนะครับแต่ก่อน แต่เล่นเป็นพวก โมเดลเครื่องบินครับ เล่นอยู่ช่วงสมัยที่ยังอยู่โคราชครับ ร้านขายมันอยู่ตรงที่เค้าจัดงานย่าโมหน้าศาลากลางครับ ตรงข้ามจะเป็นร้านขายปืนใช่มั๊ยครับ ปั่นจักรยานไปอีกบึ๊ดนึง (ตรงไปทางประตูผี) ก็เห็นร้านแล้วครับ สวรรค์เลยหละครับร้านขายโมเดลเนี่ย (ส่วนร้านปืนที่รู้จักอีกร้านอยู่หน้าโรงหนังลาสเวกัส ตรงข้ามกับนอรีสครับ อันนี้สำหรับคนเล่นปืนนะครับ เผื่อรำลึกความหลังกันหน่อย)
ปกติจะเล่นแต่ของ ฮาเซครับ สเกล 1/72 ราคาแพงกว่ายี่ห้ออื่นหน่อยครับ อีกอย่างไม่มีปัญญาไปเล่นสเกลใหญ่กว่านี้ พวก 1/64 นี่มันเป็นพันครับบางตัว แต่ผิวพลาสติกมันเนียนกว่า คู่มือประกอบก็ละเอียดกว่าครับ แทบสีที่เทียบนี่ ก็เป็นของฮาเซกาว่าที่ใช้ๆประจำอยู่ครับ ฝีมือพ่นสีไม่ได้เรื่องหรอกครับ บางทีก็ซื้อผสมกะๆเอา (จนครับแต่กระเด็ะเล่นของเล่นคนรวยครับ) ขนาดตัวทำละลายสียังใช้ทินเนอร์ตราแมงมุงกระป๋องสังกะสีแบนๆราคาถูกๆเลยครับ (ตัวนี้ไม่กัดผิวพลาสติกครับ) กาวน้ำติดพลาสติก (ใช้กาวตราช้างไม่ได้นะครับ ต้องใช้กาวน้ำใส่เข็มไซริงค์แล้วค่อยๆหยอดเข้าไปตามร่องที่ประกอบ แล้วเนื้อพลาสติกจะละลายติดกัน ถ้ากาวตราช้างผมเคยลองแล้วงานเละเลยครับ) ยี่ห้อนี้มันไม่ต้องเอาพุตตี้อุดครับเพราะจุดฟองน้ำบนตัวโมเดลแทบไม่มีครับ (แต่ถ้าเป็นพวกเล่นหุ่นเรซินนี่ อุดกันประจำเป็นรูทีนอยู่แล้ว อิอิ) กระจกคาน๊อบปี้อะไรนั่น (จริงๆเป็นพลาสติก) ผมจำไม่ได้ว่าของยี่ห้ออะไรนะครับ คล้ายๆผงขัดวีนอลนี่แหล่ะครับแต่ว่าจะไม่เหม็นครับ เอาสำลีขัดๆ พลาสติกครอบก็ใสปิ๊งเลย แต่พุตตี้นี่ของทามิย่านะครับ
กาพ่นสีนี่ แบดเจอร์ครับ รุ่นกระจอกสุดกาบนนะครับ ส่วนปั๊มลมนี่แพงเกินครับ อาศัยยืมพรรคพวกในกลุ่มเดียวกันเอาครับ
โมเดลเครื่องบินนี่ สีที่ใช้บ่อยสุดน่าจะเป็นสีเบอร์ 308 นะครับ (สีเทา แต่จริงๆโมเดลพวกนี้เทามีหลายเฉดครับ) ตอนนั้นน่าจะขวดละ 60 บาทนะถ้าผมจำราคาไม่ผิด โมเดลตัวนึงใช้ประมาณครึ่งขวดครับ (สีเบอร์เดียวเบอร์หลัก) ถ้าเป็นรองนี่ มันงานตำแหน่งเล็กๆ ใช้สีไม่เยอะอะไร ใช้ได้นานเลยครับ อย่างเช่นสีดำด้านสำหรับล้อ สีเหลือง แดง เงิน น้ำตาล (มันมีหลายเฉดตามคู่มือครับ ประมาณว่าจะได้ขายสีได้ว่างั้น)
ทำของพวกนี้ มันมีความสุขตอนได้ประกอบครับ แค่งานดิบยังไม่ได้พ่น เห็นแล้วก็เพลินดีครับ
ตอนนี้ถ้าจะกลับไปเล่นอีก คิดว่า คงหาของ ไปใช้ของดีๆ เทพคงไม่ยากครับ แต่ว่าจะมีเวลามานั่งทำเหมือนแต่ก่อนหรือเปล่า เป็นอีกเรื่องนะครับ มันก็เลยสลับๆกันไปนะครับตอนขาดแคลนแต่อยากเล่น พอตอนมีพร้อมแล้วดันไม่มีเวลาทำ เป็นงั้นไปคนเรา
เง้อ สมัยนี้เค้ายังทำขายอยู่หรือเปล่าครับเนี่ย
9ตอนนี้มีน้อยแล้วครับ แต่ก่อนผมก็เล่นพวกเรซิ่นครับ แต่ราคาไม่ไหวจริง ๆ ตอนนีเก็บแต่ฟิกเกอร์สาว ๆ โดยเฉพาะแนวชุดนักเรียนและกร์ตูนเดก ๆ คุคุคุ จนที่ทำงานเขาเรียกผมเป็น โอตาคคุ ไม่ก็โมเอะ กันหมดล่ะ คุคุคุคุ
