อ่ะ เดี๋ยวจะให้ข้อคิดนิดนึงนะครับ
หลังจากความรักลงตัวแล้วนะครับ
บ้าน ถ้าไม่มีตังค์เยอะจัดก็ต้องกู้ครับ แล้วจะกู้ยังไง แบงค์ไหน (สุดท้ายก็ ธอส. คือเก่า) กู้ร่วมส่งกันกี่ปี
รถพอใช้หรือเปล่า จำเป็นต้องใช้รับส่งลูกไปเรียน หรือว่า เอารถที่มันสมกับหน้าที่การงานหรือเปล่า ส่งไหวมั๊ย
แม่ผัว พ่อตา แม่ยาย รักใคร่ปรองดองกันดีหรือเปล่า มีปัญหาอะไรที่ไม่ได้พูดได้คุยกันหรือเปล่า
พร้อมมั๊ยกับการไปพบกับญาติโก โหติกา อีกมากมายนับไม่ถ้วน ในวันข้างหน้าที่จะได้เจอ และปัญหาของชาวบ้านที่ไม่อยากรู้แต่มันก็มาเคาะประตูเรียกถึงหน้าบ้าน
เงินขาดมือ ลูกต้องไปเรียนเปิดเทอม ค่าใช้จ่ายฉุกละหุก ทำยังไงหมุนไม่ทัน จะแก้ปัญหากันยังไง
เจ็บไข้ได้ป่วย ล้มหมอนนอนเสื่อ นอนพะงาบๆ ใครจะมาให้กำลังใจ ใครจะมาดูแลถามว่าอยากแดร๊กอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า สารพัด
เวลาเค้ามีปัญหาอะไรที่บอกเราไม่ได้ อย่างเช่นปัญหาในที่ทำงาน หนักกะบาลคนเดียว เครียดๆกันแล้วทำไง มีทางออกให้กันและกันบ้างหรือเปล่า
เอาเป็นว่า ลองชั่งตวงวัดดูดีๆครับ ความสุข กับ ความทุกข์ มันเป็นของคู่กันครับ ไม่มีใครหนีพ้นไปได้ตรงนี้แน่นอนครับเพราะเราไม่ใช่พระอรหันต์ที่ตัดกิเลสได้หมดแล้วครับ ดังนั้นก็ management กันดีๆแล้วกันนะครับ
เหมือนกาแฟนะครับ ถ้าจะให้ดี ต้องแดร๊กตอนมันร้อนๆครับ ถึงจะเยี่ยมที่สุด ความรักก็เหมือนกันครับ
พอมันหายร้อนแล้ว กลิ่นมันก็เริ่มจางหายไปครับ บางทีก็ลืมๆไปครับว่าแดร๊กมันลงไปแล้ว แต่ก็อย่าลืมครับว่ามันก็มีประโยชน์หลังจากนั้นตามมาอีกครับ ที่ผมกำลังพูดนี่ อยากให้คิดยาวๆเข้าไว้ครับ ตอนนี้จิตใจยังไม่ stable ก็กลับไปนั่งนอนคิด พักผ่อนให้สบายใจดูครับ ทุกคนมีปัญหาครับ ไม่มีใครอยู่สบายแน่นอนครับคนที่เกิดมาบนโลกนี้ ขนาดรวยชิบหายยังไม่มีแผ่นดินจะอยู่ ยังไปอยู่มอนเตเรโก ไม่รู้ว่าชาตินี้จะได้กลับมาไทยหรือเปล่าก็ไม่รู้เลยนะครับ เอาเป็นว่าก็ พักผ่อนนะครับ เครียดมากๆมันคิดอะไรไม่ออกอยู่แล้วครับ
จำคำผมเอาไว้นะครับ มีประโยชน์แน่ๆ
.... น้ำขุ่นๆ มันมองหาของที่จมลงไปใต้น้ำ ไม่เจอหรอกครับ ....
ดังนั้น ว่างๆเย็นนี้ไปอาบน้ำดีกว่าครับ ตัวเบาๆจะได้คิดออกครับ อิอิกำ
